Page 14 - อ่านฟรี ทาสรักทัณฑ์อสูร

ทาสรักทัณฑอสูร

“อยากรูจริงๆ วาเรียวปากคุณจะเผ็ดรอนเหมือนกับคําพูดเมื่อ
สักครูนี้หรือเปลา” ดวงตาคมดุกับเรียวปากที่เหยียดยิ้มดูราวกับเปน

คนละคนกับผูชายที่สุภาพ บุคลิกสุขุมยามเมื่ออยูตอหนาคนอื่นอยาง

สิ้นเชิง
“คุณอาทิตย”

“จําคําพูดของคุณเอาไวใหดีละแมสาวนอย วาคุณเกลียดผม
นักหนา...ผมมันเปนประเภทที่วาไมยอมลืมอะไรงายๆ เสียดวย ผมจะ

บอกใหคุณรูนะ ถึงคุณจะเปนนองสาวของอาทร เพื่อนสนิทผม และเปน
ลูกสาวของเพื่อนสนิทของคุณพอผม แตนั่นไมทําใหผมเอ็นดูคุณไปได

หรอก ตรงกันขาม มันทําใหผมอยากเอาชนะคุณ...เหมือนอยางที่คุณ
พยายามผลักไสไลสงผมยังไงละ”

ไขมุกเบิกตาจองมองเขาอยางไมอยากเชื่อหู
อาทิตยยิ้มอยางสุภาพ กอนที่เขาจะโนมศีรษะเขาใกลหูของเธอ

พูดวาจาใหแสบสัน

“เพราะฉะนั้น เด็กนอยอยางคุณควรทําตัวใหสุภาพเขาไว
โดยเฉพาะอยางยิ่งตอหนาผูหลักผูใหญ จําเอาไว”

“นี่คุณ...” ไขมุกอาปากไดเพียงแคนั้นก็ถึงกับพูดไมออก เพราะ
ดูจากสถานที่ที่เธอยืนอยูกับอาทิตยเปนมุมอับและก็ไมคอยมีใครผาน

มาดวย แกมเนียนสวยแดงจัดเพราะความโกรธและความอับอาย ไมเคย
มีครั้งใดที่เธอตองถูกตราหนาวาเปนเด็ก แถมมาจากผูชายที่เธอไมชอบ

ที่สุดดวย

“เอาละ คลองแขนผม เราควรทําตัวดีๆ ในการดูตัวครั้งนี้”
“ทําไมฉันตองคลองแขนคุณดวยละ” ไขมุกแหว

“ไมหรือ...งั้นแบบนี้ละ”

12