Page 10 - อ่านฟรี ทาสรักทัณฑ์อสูร

ทาสรักทัณฑอสูร

ไขมุกถอนหายใจยาว ยอมตามใจผูเปนบิดาสักครั้ง เธอนั่งรถเกง
คูกับบิดาไปกับคนขับรถ ผานตึกรามบานชองและแสงไฟมากมาย จน

กระทั่งถึงโรงแรมที่นัดหมาย คนขับรถเปดประตูให เธอกาวออกมา

และเดินคลองแขนคุณสมเกียรติเดินเขาไปในโรงแรม ขึ้นลิฟตไปยังที่
นัดหมาย

เมื่อถึงชั้นที่สิบเจ็ด ดวงตาเปนประกายของเธอก็มองหาแขกที่
นัดเอาไว และก็เห็นชายหนุมนั่งอยูกับคุณอํานาจผูเปนบิดา เจาของธุรกิจ

อสังหาริมทรัพยและฟารมไขมุกมูลคามหาศาล มีเครือขายไปยังเมืองนอก
อีกหลายแหง

อาทิตยแตงกายดูดีภายใตเสื้อสูทผูกไท แลดูสงางาม สุขุมและ
เปนผูใหญ ดวงตาสีดําสนิทของเธอชําเลืองมองใบหนาหลอเหลา เรียว

ปากของเขาไมปรากฏรอยยิ้มอยางที่ควรจะเปน แนนอนละ...วาเธอเอง
ก็ไมอยากจะยิ้มใหเขาเหมือนกัน

พอของเธอเดินไปทักทายเพื่อนสนิท จากนั้นทั้งสองก็คุยกัน และ

เอยปากแนะนําใหอีกฝายไดรูจัก
“ไมไดเจอกันตั้งนาน สวยขึ้นเยอะเลยนะหนูไขมุก”

“ขอบคุณคะคุณลุง” เธอยิ้มหวาน
“นี่อาทิตย ลูกชายของลุงเอง คงไมตองแนะนํากันแลวละมั้ง”

“สวัสดีคะพี่อาทิตย”
“สวัสดีครับ ไมไดเจอกันตั้งนาน โตขึ้นมากเลยนะนี่” อาทิตย

เอยปากเหมือนกับไมเคยเจอเธอมากอน ทั้งๆ ที่กอนหนานั้นเขาเพิ่งปะทะ

ฝปากกับเธอมาหมาดๆ ไขมุกเหลือบมองเขา...เธอแนใจวานัยนตาของ
เขากําลังยิ้มอยู แมจะอยูภายใตใบหนาที่สุขุมนั่นก็เถอะ

“ไมไดเจอพี่ตั้งนาน พี่ดูมีอายุ อุย...ขอโทษนะคะ ดูเปนผูใหญ

8