Page 7 - อ่านฟรี ทาสรักทัณฑ์อสูร
P. 7

เบล
                                                           เบลินญาินญา

                     “ผมก็ทําตามหนาที่ของผม คุณก็ไปตามหนาที่ของคุณ เสร็จแลว
             ก็แยกยายกันกลับ” อาทิตยหยัดยิ้มนัยนตาวาว ภายใตบุคลิกที่ภูมิฐาน

             ซอนไวดวยความปากรายที่แมแตผูหญิงยังอาย “ไมตองหวงนะ ผม

             ไมกินเด็กอยางคุณหรอก รูเอาไวดวยไขมุก”
                     “คนบา กักขฬะที่สุด”

                     “ระวังปากเอาไวหนอย ผมแคพูดความจริงเทานั้นเอง...ทําไม
             ทําเปนรับไมไดหรือ”

                     ไขมุกเมมปากแนน แกมแดงปลั่ง อันที่จริงเธอกะจะมาพบกับ
             อาทิตย แลวก็พูดปฏิเสธใหชัดเจนวาเธอไมอยากจะแตงงานกับเขา แต

             ที่ไหนได อาทิตยตางหากที่ไมไดสนใจเธอตั้งแตแรกแลว เขาพูดจาทําราย
             จิตใจเธอ หาวาเปนเด็ก พูดจาไมมีสัมมาคารวะ และไมมีเสนหดึงดูด

             สําหรับผูชาย มันเหมือนกับตบหนาเธอดีๆ นี่เอง แตถึงอยางนั้นก็เถียง
             ไมออกอยูดี

                     “สามหาว คุณกลาดียังไงถึงมาหาวาฉันยังเด็ก คุณตางหากละ

             อายุตั้งสามสิบกวาแลวยังไมไดแตงงาน ไมเคยชายตาแลผูหญิง ออ...
             ถึงวาสิ เขาแอบนินทากันวาคุณเปนเกย ดูทาทางคงจะจริงอยางที่เขาวา

             กันอยางนั้นสินะคะ”
                     ไขมุกยิ้มหวาน แลวยกมือขึ้นกอดอกเอาไวแนน ดวงตาเปน

             ประกาย จมูกโดงเชิดรั้น ผิวขาวราวไขปอก เสนผมยาวสลวยเหมือนกับ
             เสนไหม ไหลเล็กๆ เอวบาง เรียวปากสีชมพูเรื่อเพราะทาลิปกลอส

             อันที่จริงเธอเองก็เปนดาวมหาวิทยาลัยเหมือนกัน มีผูชายมารุมจีบตั้ง

             เยอะแยะ เสนหของเธอเกินจะตานทาน ยกเวนก็แตผูชายหนาตาย
             ปากราย ดวงตาฉายแววคมดุคนนี้คนเดียวนั่นแหละ

                     ผิดกับพี่ชายของเธอที่เปนสุภาพบุรุษทุกกระเบียดนิ้ว ไหงมาเปน

                                           5
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12