Page 11 - อ่านฟรี ทาสรักทัณฑ์อสูร

เบลินญาินญา
เบล

มากเลยคะ” เธอยิ้มหวาน
“อยางนั้นหรือ ผิดกับพี่นะ ที่ดูเธอสวย นารักออนหวานกวาเดิม

ตั้งเยอะ”

เธอแกมแดงปลั่ง จองมองเขานัยนตาพราวระยับ ผูชายคนนี้
ผิดกับที่เคยคุยกับเธอเปนคนละคน มาตอนนี้พูดจาราวกับเปนคนที่

ไมเคยรูจักกันมากอน ตรงขามกับนัยนตาคมกริบที่คอยจองมองเธอราวกับ
เปนเด็กตัวเล็กๆ ที่ไมรูจักโต เปนสิ่งที่เธอเกลียดที่สุด

“ขอบคุณคะ แลวทําไม...พี่ถึงไมยอมมีแฟนสักทีละคะ อายุ
อานามก็ตั้งปานนี้แลว”

“พี่ยังไมเจอคนที่ใชนะ”
“ยังไงละคะ คนที่ใชนะ!?”

“ก็เปนคนที่ออนหวาน นารัก เรียบรอยเหมือนผาพับไว เปน
กุลสตรีนะ”

“พี่นี่เปนคนที่ออกจะหัวโบราณนะคะ ผูหญิงสมัยนี้นะตองเกง

ทุกอยาง จะมัวมานั่งเรียบรอยเหมือนผาพับเอาไวเหมือนกับสมัยกอน
ไมไดหรอกคะ” หญิงสาวสงยิ้มหวาน “เคยไดยินไหมคะ เรื่องสิทธิ

มนุษยชนสําหรับผูหญิงนะ จะใหมัวมานั่งเปนแมบานแมเรือน ไมทําอะไร
เลย ใหสามีเลี้ยงดูไปจนชั่วลูกชั่วหลาน มันคงเปนไปไมไดหรอกคะ

สมัยนี้มันควรจะใหผูหญิงทํางานบาง จะไดเทาเทียมกันยังไงละคะ”
“ก็อาจใช...แตมันไมใชสําหรับทุกคน สําหรับพี่ผูหญิงควรมี

หนาที่แคงานบานงานเรือนมากกวา”

“เพราะอยางนี้ไง ถึงไดเปนโสดอยูถึงปานนี้”
“เอาละๆ เราก็อยาไปพูดถึงเรื่องที่มันเครียดๆ นักเลย ลูกสาว

ผมก็เปนอยางนี้แหละ เปนคนสมัยใหม จบมาก็เอาแตจะทํางานบริหาร

9