Page 12 - อ่านฟรี ตำรับรักชายากระทะเหล็ก
P. 12
10 ต�ำรับรักชำยำกระทะเหล็ก
ของช่างตีเหล็กอายุมากกว่าสามสิบ เขารับเงินค่าสินสอดจากฝ่ายนั้นมาสองต�าลึง
เจ้าของร่างให้ตายก็ไม่ยอมแต่งถึงได้วิ่งชนก�าแพง และการชนขนาดนี้ก็คือตั้งใจ
จะชนให้ตายเลย และหากเธอไม่ได้ข้ามมิติมา ตอนนี้ครอบครัวสกุลจินก็คงก�าลัง
จัดงานศพแล้ว
ตอนที่ร่างกายขยับไม่ได้ก็ไม่รู้สึกหิว ตอนนี้ฟื้นขึ้นมาแล้วความรู้สึกหิว
จึงชัดเจนเป็นพิเศษ ท้องไส้เหมือนบิดเร่าไปหมด แต่รอมานานแล้วก็ยังไม่เห็น
แม่ของเธอเข้ามาอีก
ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงแล้วมั้งเนี่ย? หรือว่าที่บอกไปท�าเนื้อไม่ได้หมายถึงไป
ต้มเนื้อ แต่เป็นออกไปซื้อเนื้อ? ไม่สิ ถ้าบอกว่าไป ‘ท�า’ ก็หมายความว่าจะไปหา
วิธีชัดๆ ซึ่งหมายความว่าบ้านนี้ไม่มีเงินซื้อเนื้อ
จินถงหรุ่ยเป็นคนใจร้อน รอไม่ไหวอีกต่อไป ไหนๆ เธอก็ฟื้นขึ้นมาแล้ว
เลยออกไปดูหน่อย เธอเองก็อยากไปรู้จักโลกใบนี้ที่ข้ามมิติมาหน่อยว่าจะมี
หน้าตาเป็นแบบไหน
ในห้องข้างนอก เฟิ่งเหลียนเหนียงก�าลังจ้องประตูใหญ่ตาปริบๆ พอเห็น
ลูกสาวเท้าก�าแพงออกมาก็รีบเข้าไปประคอง “ไอ้หยา! ลูกเอ๋ย ท�าไมเจ้าไม่นอน
อยู่ในห้อง ออกมาท�าอะไร”
จินถงหรุ่ยปล่อยให้แม่ของเธอประคองนั่งลง “ท่านแม่ ท่านไม่ได้จะไป
ท�าอาหารมาให้ข้ากินหรือ ข้ารอมาตั้งนานแล้วจึงได้ออกมาดู”
เฟิ่งเหลียนเหนียงยิ้มปลอบ “เจ้ารออีกประเดี๋ยวนะ พ่อของเจ้าไปขอยืม
เนื้อจากลุงใหญ่แล้ว ข้าให้เขาวิ่งไป อีกไม่นานก็กลับมาแล้วล่ะ”
จินถงหรุ่ยขบคิด จินต้าซิ่วบิดาของเจ้าของร่างเดิมไม่ได้ท�านาแล้วเพราะ
เจ็บไข้ได้ป่วย ดังนั้นครอบครัวนับวันก็ยิ่งล�าบากยากเข็ญ แล้วท�าไมตอนนี้ถึงให้
คนป่วยวิ่งล่ะ?
ตอนนี้เธอไม่ได้ตั้งตารอเนื้อแล้ว บอกแค่ว่า “ท่านแม่ ข้าหิวจนทนไม่ไหว
แล้ว ท่านท�าโจ๊กให้ข้ารองท้องก่อนเถอะนะ”
เฟิ่งเหลียนเหนียงรีบบอก “โจ๊กท�าเสร็จนานแล้ว แค่อุ่นหน่อยก็ใช้ได้แล้ว
ล่ะ เจ้ารอเดี๋ยวนะ ประเดี๋ยวเดียว!”
