Page 9 - อ่านฟรี ตำรับรักชายากระทะเหล็ก
P. 9

เจี่ยนอิง  7


                  เธอไม่ได้กินแม้แต่อาหารเช้า กระทั่งนมร้อนๆ สักแก้วก็ไม่ได้ดื่ม และ
           ตอนนี้เป็นช่วงเดือนสิบสองตามปฏิทินจีนที่อากาศหนาวจัด กระแสความเย็นแค่
           แปดองศาเท่านั้น ใครเล่าจะร้าวระทมยิ่งกว่าเธอได้อีก?

                  จินหยวนคือร้านอาหารจีนที่รั้งอันดับสูงมากในวงการ พ่อของเธอจินปู๋ฮ่วน
           ยิ่งเป็นเชฟกิตติมศักดิ์ในงานเลี้ยงต้อนรับแขกบ้านแขกเมืองที่ได้รับรางวัลมา
           นับครั้งไม่ถ้วน รับรองแขกชั้นสูงจากต่างประเทศมามากมาย และทุกครั้งก็ท�าให้
           แขกพออกพอใจ ผู้จัดก็หน้าชื่นตาบาน

                  และพ่อที่ไม่ธรรมดาแบบนี้ก็ย่อมมีลูกที่ไม่ธรรมดาเช่นกัน ปุ่มรับรส
           ของเธอเฉียบไวสุดๆ ตั้งแต่อายุห้าขวบก็แสดงให้เห็นพรสวรรค์ในการท�าอาหาร
           เคยเข้าร่วมการแข่งขันเล็กใหญ่ในประเทศมานับครั้งไม่ถ้วน ฉายา ‘คนเก่งท�าครัว

           ตัวน้อย’ ถูกบัญญัติขึ้นมาเพื่อเธอตั้งแต่เกิด ถ้วยรางวัลที่ได้รับก็ใกล้จะไม่มีที่ให้
           วางแล้ว ปะป๊าคือความภาคภูมิใจของเธอ และปะป๊าก็ภูมิใจในตัวลูกสาวอย่าง
           เธอคนนี้ด้วย แม้ในห้องครัวพวกเขาจะเป็นพ่อลูกที่อารมณ์ร้อนเหมือนกัน แค่

           คุยกันไม่ถูกคอก็ตีกันแล้ว แต่พอเดินออกจากห้องครัว พวกเขาพ่อลูกก็มีความ
           รู้สึกที่ดีต่อกันมาก หากจะบอกว่าระหว่างพวกเขามีเรื่องอะไรที่พูดไม่ได้บ้าง ก็คง
           เป็นเรื่องผู้หญิงคนนั้นล่ะมั้ง

                  ผู้หญิงคนนั้นคือผู้หญิงที่คลอดเธอออกมา ตอนที่เธอยังเรียนอยู่ชั้น
           อนุบาลก็เป็นชู้กับเชฟรองของร้านจินหยวน ทั้งคู่หอบผ้าหอบผ่อนหนีตามกันไป
           นี่คือความเจ็บปวดที่อยู่ในใจของปะป๊าและเธอมาตลอด เด็กที่ไม่มีแม่จะล�าบาก
           เป็นพิเศษในระหว่างที่เติบโต แต่เธอไม่เคยพร�่าบ่น เพราะเธอรู้ว่าปะป๊าที่ควบ

           หน้าที่เป็นแม่ด้วยเหนื่อยใจยิ่งกว่า
                  จินถงหรุ่ยมองร่างสูงใหญ่ก�าย�าของปะป๊าตัวเอง อยู่ๆ ก็รู้สึกว่าปะป๊า

           ช่างโดดเดี่ยวและตัวเล็กนัก ขณะที่เธอก�าลังคิดอยากจะเดินไปพูดปลอบใจเขา
           สักค�าสองค�า อยู่ๆ ก็เกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ในห้องครัวพื้นที่ร้อยกว่า
           ตารางเมตรอุปกรณ์ท�าครัวต่างๆ ร่วงหล่นลงมา
                  เธอยึดโต๊ะสแตนเลสสะอาดวับไว้แน่น พร้อมตะโกนอย่างตื่นตระหนก

           “ปะป๊า!”
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14