Page 26 - อ่านฟรี รอยทรายสีทอง
P. 26
รอยทรายสีทอง
“ฉัน...ถูกลักพาตัว...” เพื่อนสาวยํ้าใหอลิซาเบธเชื่อ “เขาเอาตัวฉัน
มาโดยไมเต็มใจ”
สาวผมทองถึงกับอึ้ง...พูดไมออก
“โอ คุณพระ...มัน...ทํากับเธอแบบนี้หรือนี่”
“มันเอาตัวเราทั้งสองคน...” จัสมินพึมพํา...และเบิ่งตามองทุกคนใน
รถ “ฉันถูกวางยามาตลอด...ไมรูสึกตัวเลย”
หลอนบอกและถอนใจยืดยาว...อลิซาเบธประคองเพื่อนใหนั่งตัวตรง
พิงศีรษะกับพนักใหสบายขึ้น
“เรากลายเปนเหยื่อของมันแลว...ไอกาเซ็มตัวดี”
“ทําไมละ...เธอสมัครใจไมใชหรือ” จัสมินถามอยางงงๆ
“ก็ใชหรอก...เพื่อแลกกับตําแหนงนางสนม ไมใชนางบําเรอ”
“เธอหมายความวาอะไร...”
“มันสงฉันเขาไปหาสุลตานโดยไมมีพิธีการอะไรเลย...และฉันก็ไมรู...
จนกระทั่งไดพูดกับทาน”
“ฉันไมเขาใจ...” จัสมินถามงงๆ “เธอพบสุลตานแลวหรือ”
“แนนอน...ฉันบอกวาฉันจะเปนนางสนมของทานทั้งกายและใจ ทาน
หัวเราะ บอกวาฉันยังไมเขาใจอะไรหลายอยาง ใหไปถามกาเซ็ม ฉันก็ถาม...
เธอรูไหมวามันบอกฉันวายังไง”
“มันบอกวายังไง...”
“ฉันจะไดอยูในฮาเร็มในฐานะนางบําเรอคนหนึ่ง ไมใชนางสนม...”
จัสมินฟงเพื่อนและรูสึกเห็นใจยิ่งนัก...
“ฉันจะไมมีสิทธิ์ใดๆ จนกวาจะไดรับการแตงตั้งแลว เธอคิดดูสิ...
ผูหญิงเปนรอยๆ สุลตานรึจะมาจําฉันได”
“เวรกรรม...” จัสมินพึมพําเปนภาษาไทยอยูในลําคอ
“แตเธอก็มีโอกาสดีกวาฉันนะจัสมิน...เธออาจไดเลือก”
“ฉันไมสนใจ...” หญิงสาวขัดคอเพื่อนเกือบทันที “ฉันไมคิดจะมาใช
24
