Page 22 - อ่านฟรี รอยทรายสีทอง
P. 22
รอยทรายสีทอง
อยางรีบเรง หลอนไมรูหรอกวาขณะนั้น ขณะที่หลอนกําลังเต็มไปดวย
ความสุขสมหวัง จัสมินเพื่อนสาวกําลังขมวดคิ้วเรียวเขาหากันเงียบๆ คิดวา
ตัวเองนั่งรถมากวาชั่วโมงแลว...และคงจะถึงที่หมายตั้งนานแลวดวย แตมัน
กลับไมถึงเสียที...
“โชเฟอร...” หลอนเรียกคนขับและถามทันทีวา “คุณมาผิดทาง
หรือเปลา...มันควรจะถึงสนามบินแลวนี่นา”
“ครับผม...มันควรจะเปนอยางนั้น” คนขับตอบยวนๆ ทั้งสายตาและ
รอยยิ้มที่มองมาเต็มไปดวยความไมนาไววางใจ
“แลวเมื่อไหรจะถึง...” จัสมินถามอยางฉุนๆ แสดงสีหนาไมพอใจ
“ใจเย็นๆ สิครับคุณผูหญิง ถึงนะถึงแน...แตไมใชสนามบินหรอกนะ
ครับ มีคนเขาสั่งใหผมไปสงที่อื่น”
“อะไรนะ...” หญิงสาวรองเสียงหลง...และหันไปยังประตูรถขางๆ
ตนเองทันที
“อยาโงไปเลยคุณ...มันสายเกินไปแลว”
เสียงเตือนกลั้วหัวเราะนั้นทําใหจัสมินรูสึกกลัวจับใจ
20
