Page 68 - อ่านฟรี ม่านมายาชายาผู้ถูกลืม
P. 68
66 ม่านมายาชายาผู้ถูกลืม
คิ้วด�าราวกับภูผาที่มองเห็นไกลลิบในยามอัสดง ริมฝีปากแดงสดราวกับกระจับ
ที่เพิ่งเก็บใหม่ๆ งามวิสุทธิ์จนท�าให้คนตื่นตะลึงในความงาม นางสวมชุดล�าลอง
สีเขียวอมด�าลายห่านป่าบินทะยานกลางเวหา เส้นผมสีด�าสนิทถักเป็นเปียสองข้าง
ตกลู่ด้านหลัง ใบหน้าขาวผ่องเกลี้ยงเกลา ไม่แปดเปื้อนฝุ่นธุลีเลยแม้แต่น้อย
นางจ้องตอบเขาอย่างเกร็งๆ คลี่รอยยิ้มบางๆ ให้ สวยสดจรุงใจปาน
ดอกชิงเหมย ที่บานสะพรั่งดอกหนึ่ง
27
หัวใจพลันหดรัดแน่นอย่างมิอาจควบคุม
หลี่เซวียนพิศจ้องดวงตาหงส์เรียวรีของเขาคู่นั้น คิ้วเข้มราวกับถูกสาด
น�้าหมึกทั้งสองข้างพาดเฉียงไปถึงเส้นผมข้างขมับ เขาดูสูงส่งเยือกเย็น ในนัยน์ตา
สีด�าสนิทแฝงด้วยความลึกล�้าที่นางไม่เคยสังเกตเห็นมาก่อน ทั้งกลิ่นอาย ทั้ง
ความสูงศักดิ์ล้วนแต่ท�าให้คนมิกล้าสบตากับเขา นางรู้ว่าเขาไม่เหมือนเดิมแล้ว
เขามิใช่ท่านรองในความทรงจ�าของนางอีกต่อไปแล้ว
เมื่อตื่นจากภวังค์ นางรีบยอบกายคารวะ ส่วนเขาก็เดินเลยผ่านข้าง
กายนางไป ทั้งสองมิได้สนทนากันแม้แต่ครึ่งค�าเหมือนกับคราวก่อน
หลายวันต่อมา นางก�านัลข้างกายหลี่เซวียนคนหนึ่งที่ชื่อว่าหงอวี้รวมถึง
นางก�านัลท�าความสะอาดต�าหนักชั้นผู้น้อยอีกสองนางก็ถูกเต๋อเฟยขับไล่ออกไป
เพราะมีพฤติกรรมลักเล็กขโมยน้อย
27 ดอกชิงเหมย เป็นดอกเหมยชนิดหนึ่ง ดอกเล็ก มีสีขำว
