Page 66 - อ่านฟรี ม่านมายาชายาผู้ถูกลืม
P. 66
64 ม่านมายาชายาผู้ถูกลืม
นางเหมือนในอดีต หลี่เซวียนยิ้มออกมา นี่เป็นความฝันที่งดงามที่สุดที่เคยมีมา
ในช่วงที่นางสลบไสลอยู่
อุบัติเหตุน้อยใหญ่เกิดขึ้นกับหลี่เซวียนบ่อยครั้ง เต๋อเฟยและฮองเฮา
พิโรธจนรับสั่งให้ตรวจสอบเป็นการใหญ่ ทว่าซูเฟยเป็นคนระดับใดแล้ว ในเมื่อ
นางกล้าท�าก็ย่อมต้องก�าจัดร่องรอยทิ้งไม่ให้เหลือ มิให้ผู้ใดตามสืบเบาะแสได้
ด้วยเหตุนี้ผลลัพธ์สุดท้ายที่สืบได้ก็คือ หากมิใช่อุบัติเหตุก็เป็นเพราะหลี่เซวียน
ไม่ระมัดระวังเอง
นับตั้งแต่นั้นไม่ว่าหลี่เซวียนจะไปที่ใดก็จะมีนางก�านัลสี่นางคอยติดตาม
ไปด้วยตลอด ถ้าหากสามารถไม่ออกจากต�าหนักได้ นางก็จะพยายามอยู่แต่ในห้อง
เท่านั้น นางค่อยๆ เรียนรู้ที่จะระมัดระวัง เรียนรู้ที่จะเดินหนึ่งก้าวมองสามก้าว
และเรียนรู้ที่จะทบทวนวาจาไว้ในสมองก่อนสามรอบแล้วถึงจะเอ่ยออกมา ต�าหนัก
ในมิใช่ดงพยัคฆ์ แต่นางกลับจิตใจเกร็งเครียด ไม่ยอมให้ตนเองก้าวพลาดแม้แต่
ครึ่งก้าว
แต่ถึงแม้นางจะระมัดระวังอยู่ทุกเมื่อเชื่อยาม ป้องกันคนชั่วต่างๆ นานา
ทว่าคนมันคิดแต่จะก่อเรื่อง คงจะไม่ยอมหยุดเพียงเพราะนางคอยระมัดระวังตัว
เป็นแน่
วันนี้โจวซวี่ยงมาคารวะเต๋อเฟย เขามอบกล่องไม้จันทน์แกะฉลุลายอย่าง
วิจิตรประณีตกล่องหนึ่งให้นางพร้อมกับกล่าวว่า “ขอเต๋อเฟยจัดระเบียบนางก�านัล
ในต�าหนักอันสี่สักครา กฎที่ควรตั้งถึงแม้จะหยุมหยิมยิบย่อยไปหน่อยแต่ก็อย่ากลัว
ความยุ่งยาก”
เต๋อเฟยไม่เข้าใจความหมายของเขา จนกระทั่งเปิดกล่องไม้ออกมาเห็น
ปิ่นปักผมหยกด�าลายเมฆาซึ่งอยู่ด้านใน นางตื่นตระหนกยิ่ง นั่นคือปิ่นปักผมที่
ฮองเฮามอบให้หลี่เซวียน วันที่ประทานให้ก็มีนางสนมอยู่เป็นสักขีพยานมากมาย
ผู้ใดขโมยไปกันแน่หนอ แล้วปิ่นปักผมมาอยู่ในมือของซวี่ยงได้อย่างไรกัน
