Page 57 - อ่านฟรี ม่านมายาชายาผู้ถูกลืม
P. 57
เชียนสวิน 55
ศีรษะ บนร่างสวมเสื้อกั๊กบุนวมสีชมพูรากบัว ด้านนอกคลุมทับด้วยเสื้อคลุม
ปักลายตัวยาวสีแดงดอกหน้าวัว ด้านบนมีลวดลายดอกเหมยโปรยปรายซึ่งปัก
ด้วยด้ายเงิน สูงส่งงามสง่าอย่างมิอาจพรรณนาได้ นางอายุสามสิบกว่าแล้วแต่
ยังคงบ�ารุงรักษาผิวพรรณเป็นอย่างดีจึงดูค่อนข้างอ่อนวัย ใบหน้ารูปแตง คิ้วเรียว
26
ดุจใบหลิว ริมฝีปากสีอิงเถา ใบหน้าอมยิ้ม ดูเป็นสตรีที่อ่อนโยนนุ่มนวล
นางก�านัลผู้หนึ่งคุกเข่าอยู่ข้างเท้านาง ก�าลังใช้ไม้นวดทุบขาให้นางเบาๆ
ด้านหลังมีนางก�านัลก�าลังโบกพัดกลมอย่างแผ่วเบา พาให้เกิดลมเย็นสบาย
มือนุ่มขาวผ่องยันคางเล็กน้อย นางหรี่ตาลงฟังค�ารายงานของขันทีในวัง ครั้นนาง
พยักหน้า ปิ่นปักผมลายพญาหงส์คู่ก็ขยับไหวตามไปด้วย ต้องแสงสุกสกาวพราว
ระยับ งดงามจนแทบหยุดหายใจ
“องค์ชายรองสีหน้าถมึงทึงราวกับถูกบีบจมูกกรอกโอสถก็ไม่ปาน สุ้มเสียง
ดุดันยิ่ง พระองค์คว้าตัวองค์ชายใหญ่เอาไว้ ขอให้องค์ชายใหญ่ไปเข้าเฝ้าฝ่าบาท
เป็นเพื่อน บอกว่าจะไปกราบทูลให้ชัดๆ ว่าพระองค์ไม่มีทางรับหลี่เซวียนเป็น
ภรรยาเด็ดขาด”
เมื่อได้ยินค�ารายงานของขันที ซูเฟยก็พลันแย้มยิ้มบางๆ
วันนั้นฝ่าบาททรงแย้มพรายข่าวนี้ให้นางฟัง ตรัสว่าพระองค์ทรงรับปาก
ฮองเฮาว่าจะพระราชทานการสมรสให้หลี่เซวียนกับซวี่ยง พอนางได้ยินก็ไม่พอใจ
ยิ่ง น้อยอกน้อยใจว่าฝ่าบาททรงรับปากผูกสัมพันธ์ทางการแต่งงานกับสกุลหวัง
ก่อนแล้ว ไฉนถึงทรงกลับค�าได้? ฝ่าบาทตรัสว่าพระองค์ย่อมมิกลับค�าแน่นอน
ทั้งสกุลหวัง ทั้งหลี่เซวียนต่างได้แต่งกันทั้งคู่ เพียงแต่พวกเด็กๆ อายุยังน้อย ไม่
จ�าเป็นต้องรีบร้อนก�าหนดเรื่องนี้
แต่นึกไม่ถึงว่าซวี่ยงจะคัดค้านการแต่งงานกับหลี่เซวียนถึงเพียงนี้
ซวี่ยงไม่เหมือนกับจิ้งยง เขามีนิสัยแข็งกร้าวยอมหักไม่ยอมงอมาตั้งแต่ไหน
แต่ไร เขาไม่เกรงฟ้าไม่กลัวดิน ชอบไม้อ่อนไม่ชอบไม้แข็ง ไม่ว่าใครก็อย่าคิดจะ
จัดแจงเรื่องใดๆ แทนเขา แม้แต่ฮ่องเต้องค์ก่อนเองก็ไม่กล้าบีบบังคับเขา ทว่า
26 อิงเถำ หมำยถึง เชอร์รี
