Page 39 - อ่านฟรี เปิดหัวใจในรีสอร์ตปิดตาย (เล่มเดียวจบ)
P. 39

MASAKI KUSUDA


                เขาเลือกส�ารวจภายในเรือฆ่าเวลา
                ห้องหนังสือเล็กๆ เงียบสงบ เทียเตอร์ต้งเป็นบูทให้แต่ละคนได้เพลิดเพลินกับ
                                              ั
                                                        ี
                            ื
          ภาพยนตร์หลากหลายเร่องแตกต่างกันไป ห้องออกก�าลังกายท่มีอุปกรณ์เรียงราย บาร์
           ี
                                       ื
                                               ั
          ท่มีแสงสลัวให้บรรยากาศแบบผู้ใหญ่ เม่อเดินดูจนท่วก็ออกไปตากลมกลางคืนบนดาดฟ้า
          เรือ มองดูไฟของเมืองใหญ่ท่ล้อมอ่าวโตเกียวซ่งอยู่ไกลออกไป ได้ยินเสียงคล่นดังจาก
                               ี
                                             ึ
                                                                   ื
          ทะเลสีด�าราวกับน�้าหมึกไม่ขาดสาย
                ยังเหลือเวลาก่อนเรือออกจากท่า แต่ถ้าออกทะเลเม่อไร ท้งสามร้อยหกสิบองศา
                                                     ื
                                                          ั
          จะถูกล้อมรอบด้วยทะเลกับท้องฟ้ายามราตรีเลยหรือเปล่านะ แต่อากาศดีอย่างนี้อาจจะ
          ได้เห็นดาวสวยๆ ก็ได้

                (พี่ครับ)
                คนที่เขานึกถึงในเวลาแบบนี้เป็นใครไปไม่ได้นอกจากพี่สาว

                พี่สาวที่เคยอายุมากกว่าห้าป เป็นผู้ปกครองให้เขามาตลอดตั้งแต่เสียพ่อแม่ไป
                                                         ี
                                                    ี
                                         ั
                ในสายตาของมิซึกิสมัยเรียนอยู่ช้น ม.ต้น ป 1 พ่สาวท่เรียนอยู่ ม.ปลาย ป 3
          ดูเอาการเอางาน รอบรู้ และเป็นผู้ใหญ่เอามากๆ ญาติเคยเป็นห่วงว่ามีแค่เด็กๆ จะใช้
                                                                        ี
          ชีวิตกันอย่างไร แต่พ่บอกแค่ ‘ไม่ลองก็ไม่รู้’ แล้วปฏิเสธข้อเสนอท่ว่าจะรับมิซึกิกับพ่ไป
                                                          ี
                         ี
          ดูแลแยกกัน ใช้ชีวิตอยู่ในบ้านหลังเดิมด้วยกันสองคน ส่วนหน่งคงจะไม่อยากให้พ่น้อง
                                                                      ี
                                                        ึ
          ต้องแยกจากกัน แล้วก็คงอยากให้เขาได้ใช้ชีวิตที่คล้ายคลึงกับเมื่อก่อนมากที่สุดกระมัง
                แล้วพี่ก็ไม่เคยแตะต้องเงินประกันที่พ่อแม่ทิ้งไว้เลย บอกแค่ ‘เผื่อใช้ยามจ�าเป็น’
          และเร่มท�างานต้งแต่จบ ม.ปลาย กว่าจะรู้ว่า ‘ยามจ�าเป็น’ ท่ว่าก็คือเพ่อให้เขาใช้เรียนต่อ
                     ั
                                                     ี
              ิ
                                                            ื
                                ึ
                            ี
                            ่
          มหาวิทยาลัยก็เป็นตอนทเขาข้น ม.ปลาย ป 3 พร้อมๆ กบได้ร้แจ้งว่าวัยสิบแปดปไม่ได ้
                                                        ู
                                                    ั
          เป็นผู้ใหญ่และไม่ใช่อายุที่พึ่งพาได้ขนาดนั้นเลย
                     ี
                ทันทีท่เรียนจบ ม.ปลาย เพ่อนร่วมช้นส่วนใหญ่เลือกเรียนต่อมหาวิทยาลัย แต่
                                           ั
                                     ื
                                                                       ี
                ี
           ี
          พ่เลือกท่จะท�างานหาเล้ยงตัวเองกับมิซึกิ อย่าว่าแต่มิซึกิเลย พ่เองก็ไม่มีเวลาไปเท่ยว
                                                         ี
                           ี
                                         37
   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44