Page 38 - อ่านฟรี เปิดหัวใจในรีสอร์ตปิดตาย (เล่มเดียวจบ)
P. 38

เปดหัวใจในรีสอร์ตปดตาย
                                               ิ
                                 ิ

                “ถ้าอย่างน้นทุกท่าน เอาไว้ท�าความรู้จักกันอย่างแน่นแฟ้นท่โตะอาหารกันต่อ
                                                             ี
                        ั
          ดีกว่านะครับ...ขอรบกวนทุกท่านเคลื่อนย้ายไปยังห้องอาหารหลักกันเลยครับ”
                ฮานาอิตัดบทอย่างนุ่มนวลที่สุด

                “ห้องอาหารหลักมีทั้งอาหารญี่ปุน อาหารยุโรป อาหารจีนหลากหลายและเป็น
          แบบบุฟเฟต์ เชิญทุกท่านรับประทานม้อเย็นกันตามสบายนะครับ หลังอาหารสามารถ
                                      ื
          ใช้งานบาร์หรือมินิเทียเตอร์ได้ตามสะดวกเลยครับ”

                ฮานาอิกล่าวปดท้ายจนจบ แขกทั้งหลายเริ่มลุกขึ้นยืน
                     ื
                มิซึกิยนตามแล้วก้าวเท้าไปยังประตูทางออก กะว่าจะออกไปยืนบนดาดฟ้าเรือ
          เพื่อสงบสติอารมณ์สักหน่อยก่อนกินข้าว

                แต่เดินไปไม่กี่ก้าวก็ถูกอาคุสึรั้งไว้จากด้านหลัง “คาเสะคุง!”
                    ื
                                          ี
                “กินม้อเย็นด้วยกันไหม รีบกินตอนน้รึเปล่า? พอดีฉันต้องหารือกับคุณฮานาอิต่อ
          คิดว่าถ้ารอสักสามสิบนาทีไหวก็น่าจะจบแล้วล่ะ”
                                                                  ื
                                                                       ี
                สีหน้าของอาคุสึดูสดใส เหมือนไม่ได้ติดใจท่โดนแซะโดนเหน็บแนมเม่อครู่น้เลย
                                                ี
          สักนิด
                “ผมกินเมื่อไรก็ได้...อีกสามสิบนาทีหลังจากนี้ก็ได้ครับ”
                “พูดจริงใช่ไหม? ค่อยยังชั่ว งั้นไว้เจอกันนะ”

                “ครับ ผมจะรอ”
                                        �
                    ี
                อันท่จริงอยากบอกออกไปด้วยซ้าว่าตัวเองก็ไม่สบายใจกับค�าพูดของวาตานุก ิ
                                    ิ
                         ึ
          และจิบะจนอารมณ์ข้น แต่ไม่รู้ต้องเร่มพูดอย่างไรจึงได้แต่มองแผ่นหลังของอาคุสึจากไป
          เงียบๆ
                ถ้าพูดสิ่งที่คิดออกมาได้อย่างเป็นธรรมชาติกว่านี้ เก่งกว่านี้คงจะดีแท้ๆ...

                มิซึกิถอนหายใจยาวๆ และเริ่มก้าวเท้าออกไปอีกครั้ง





                                         36
   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43