Page 36 - อ่านฟรี เปิดหัวใจในรีสอร์ตปิดตาย (เล่มเดียวจบ)
P. 36

เปดหัวใจในรีสอร์ตปดตาย
                                               ิ
                                 ิ

                คุซุมิหันกลับไปถามชายวัยกลางคนใบหน้าสีเลือดฝาด
                “ครับ ท�านองนั้น...”

                ชายวัยกลางคนพองจมูกโอ้อวด

                “ผมเป็นหัวหน้ากองบรรณาธิการของ ‘อินโฟรายสัปดาห์’ ชื่อวาตานุกิครับ”
                “พูดถึงอินโฟรายสัปดาห์ก็รายใหญ่เลยสิครับ ถ้ายังไงปฏิเสธการเก็บข้อมูลของ

          ฟรีแลนซ์คนนั้นซะ แล้วให้ทางคุณเป็นคนเขียนบทความแทนไปเลยเป็นไง”

                คุซุมิแซะว่าไม่ต้องการให้อาคุสึเข้าร่วมต่อหน้า ได้ยินแบบน้นมิซึกิจึงเผลอมอง
                                                            ั
          ไปทางอาคุสึ แต่อาคุสึกลับไม่สะดุ้งสะเทือน ทั้งยังฟงสองคนนั้นคุยกันด้วยกิริยาสงบนิ่ง

                “ไม่หรอกๆๆ”

                วาตานุกิโบกมือโบกไม้เหมือนจะบอกว่าขอผ่าน
                “คราวน้ผมมาเข้าร่วมแบบส่วนตัว ไม่อยากเอาเร่องงานมายุ่งเก่ยวน่ะครับ ถึง
                                                     ื
                      ี
                                                               ี
                                                           ี
          อย่างน้นก็อยากให้คนหนุ่มได้มาเปดหูเปดตาบ้างเพราะเป็นหน้าท่ของผู้ใหญ่ใช่ไหมละ
               ั
          ครับ ก็เลยพาลูกน้องมาด้วยอย่างที่เห็น ไม่ใช่ว่าจะปล่อยวางเรื่องงานซะทีเดียวหรอก”
                                             ื
                เขาบุ้ยใบ้ไปทางชายหนุ่มสวมแว่น เม่อถูกแนะน�าว่าเป็นลูกน้องของวาตานุก  ิ
          ชายหนุ่มก็ก้มศีรษะเล็กน้อยโดยไม่ได้เจาะจงทักทายใครเป็นพิเศษ
                           ี
                “สอนลูกน้องเน่ยเป็นเร่องล�าบากจริงๆ นะครับ ผมเองก็ท�างานให้กับรัฐมานาน
                                 ื
          คนที่เข้ามาใหม่นี่ความสามารถตกต�่าลงทุกปๆ”
                “ท�างานให้กับรัฐ?”

                วาตานุกิเบิกตากว้างถามกลับ คุซุมิจึงยืดอกตอบราวกับรอให้ถามอยู่แล้ว “เป็น

          ต�ารวจครับ”
                “เพ่งเกษียณเม่อปท่แล้ว ตอนน้ก็เอ่อ กลับไปท�างานให้ทางสมาคมท่เก่ยวข้อง
                                                                    ี
                                                                   ี
                                       ี
                   ิ
                               ี
                           ื
          อยู่น่ะครับ”
                พอรู้ว่าคุซุมิอยากจะโอ้อวดเรื่องอะไร มิซึกิก็รู้สึกเหม็นเบื่อขึ้นมา
                                         34
   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41