Page 30 - อ่านฟรี! [นิยาย] if รักนี้เริ่มต้นที่โลกอีกใบ (เล่มเดียวจบ)
P. 30

if รักน้เร่ ิมต้นทโลกอีกใบ
                                            ่
                                            ี
                                     ี
                                 ื
                                ี
                ผู้รับผิดชอบเป็นชายท่ช่อว่าอิบุชิ อายุประมาณห้าสิบปี เป็นหัวหน้าฝ่ายวัตถุดิบ
                อากิฮิโตะอธิบายเนื้อหาในการประชุมครั้งก่อนอย่างละเอียดรอบหนึ่ง ทว่าอิบุชิ
                                                                   ี
                                          ั
          ยืนกรานท่าเดียวว่า ‘ไม่เคยได้ยินเร่องแบบน้นมาก่อน’ อากิฮิโตะลองให้ดูจุดท่เก่ยวข้อง
                                   ื
                                                                     ี
                                    ่
                          ้
                                                               ็
                  ่
                                               ่
                                ่
                             ่
          ในเอกสารวามีเขียนไว แตอีกฝายไมยอมฟังและกลาววา ‘ไมคิดวามันจะเปนแบบนี้ พวก
                                                        ่
                                                 ่
                                                     ่
          คุณอธิบายไม่ดี’
                พออากิฮิโตะหลุดปากออกไปว่า ‘ผมน่าจะอธิบายครบถ้วนแล้วนะครับ’ อีกฝ่าย
            ึ
          ก็ข้นเสียงใส่ว่า ‘จะบอกว่าทางเราไม่ได้ฟังเองรึไง!’ สุดท้ายยังตัดบทสนทนากับอากิฮิโตะ
          ด้วยค�าพูดสั้นๆ ว่า ‘ไม่ต้องมาแล้ว’
                ที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบันก็เกิดปัญหาใหญ่บ้างเล็กบ้าง แต่เป็นครั้งแรกที่เรื่องราว
          ด�าเนินไปในทิศทางเดียวถึงขนาดนี้
                บริษัทของอิบุชิเป็นผู้ผลิตอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ขนาดเล็กมาก พวกอากิฮิโตะ
                                                ี
                                              ั
          รับค�าขอให้ช่วยติดต้งระบบควบคุมการผลิตใหม่ ท้งท่ประชุมกันหลายคร้งอย่างถ่ถ้วนและ
                        ั
                                                              ั
                                                                   ี
          มาถึงจุดที่เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้แล้ว ท�าไมปัญหาแบบนี้ถึงเกิดขึ้นกัน
                เม่อออกจากบริษัทของอิบุชิอย่างเหม่อลอย ท้งร่างก็ส่นเบาๆ ความเย็นจากพ้น
                                                 ั
                                                                        ื
                                                       ั
                  ื
          คอนกรีตคืบคลานข้นมาจากใต้ฝ่าเท้า ความรู้สึกตรงปลายเล็บเท้าเร่มเลือนราง ความ
                        ึ
                                                            ิ
          ง่วงงุนจู่โจมเข้ามาอย่างรวดเร็วจนเข่าแทบทรุดลงตรงนั้น
                                                   ั
                อากิฮิโตะพิจารณาแล้วว่าไม่สามารถข้นรถไฟท้งอย่างน้ได้จึงกระโจนเข้าไปใน
                                                         ี
                                             ึ
                                                              ี
                                                                       ั
                                 ื
                                    ื
          สวนสาธารณะใกล้ๆ แล้วด่มเคร่องด่มชูก�าลังท่พกติดตัวอยู่เสมอจนเกล้ยง ถึงอย่างน้นก ็
                             ื
                                            ี
                                                      ื
                              ั
                                      ั
          ยังไม่ยอมหายง่วง เขาโซเซน่งลงบนม้าน่งแล้วหยิบปากกาลูกล่นออกมาแทงปลายของมัน
          ลงบนหลังมืออย่างไม่ลังเล
                (...ดีนะที่ไม่มีเด็กๆ อยู่ในสวนสาธารณะ)
                                                                      ี
                                                        ี
                เขานึกย้อนและตริตรองการกระท�าของตนเอง โชคดีท่ไม่ต้องมาเห็นภาพท่เป็น
                                                        �
                                              ื
          เหมือนฝันร้ายอย่างมนุษย์เงินเดือนใช้ปากกาลูกล่นแทงหลังมือซ้าๆ แถมถ้ามีผู้ปกครอง
                                         28
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35