Page 17 - อ่านฟรี! [นิยาย] if รักนี้เริ่มต้นที่โลกอีกใบ (เล่มเดียวจบ)
P. 17

SACHI UMINO


          แสนยุ่งยากมาให้ แต่พวกฝ่ายขายไม่ชอบท�าอย่างนั้น
                                     ี
                การรับปากแบบง่ายๆ คนท่ต้องมารับกรรมแทนก็คือฝ่ายวิศวกรรม ดังน้นเขา
                                                                      ั
          จึงพยายามอธิบายให้ถูกต้องเท่าท่จะท�าได้ แต่ดูเหมือนในมุมมองของฝ่ายขายจะเห็นว่า
                                   ี
          เขาก�าลังเข้าข้างฝ่ายวิศวกรรม
                (โดนหมอนั่นว่าเอาอยู่เรื่อยว่าจะท�าตัวเป็นวิศวกรไปถึงเมื่อไรด้วยแหละนะ)

                              �
                                ี
                พอนึกถึงเสียงทุ้มต่าท่พูดใส่อากิฮิโตะอย่างไม่สนใจค�าตอบว่า ‘ท�าตัวดีๆ ได้แล้ว’
          จู่ๆ โมริโอกะก็พูดเสียงดัง
                “จะว่าไปแล้ว โอคามิคุงเป็นยังไงบ้างล่ะ? สนิทกันดีไหม?”

                 ิ
                                          ึ
                                             ั
                                               ี
                น้วอากิฮิโตะกระตุก เม่อเหลือบตาข้นท้งท่ปากยังวางอยู่บนกระปอง โมริโอกะก ็
                                 ื
          ท�าหน้าตากังวล
                “ก่อนหน้านี้เห็นเถียงกันตรงล็อบบี้บริษัทใหญ่เลย หรือว่าไม่ค่อยสนิทกัน?”
                อย่าว่าแต่ไม่ค่อยเลย อากิฮิโตะเกือบพูดไปแล้วแต่เปลี่ยนหัวข้ออย่างลื่นไหล
                “ไม่ใช่โอคามิ แต่เป็นโองามิครับ”

                “อ้อ ง้นเหรอ? อายุเท่ากับเธอใช่ไหม? ดูเหมือนต้งแต่เข้าบริษัทมาก็อยู่ฝ่ายขาย
                                                    ั
                     ั
          ตลอด แถมได้ยินข่าวลือว่าท�าผลงานดีด้วยนะ ลองปรึกษาเรื่องงานในฝ่ายขายดูเป็นไง?”
                “ไม่เอาดีกว่าครับ เดี๋ยวหมอนั่นมาแก้ใบเสนอราคาของคนอื่นตามอ�าเภอใจ”

                เขาก�าลังจะพูดค�าว่า นอกจากนี้ แต่ก็หยุดพูดอีก
                (ไม่อยากถามค�าถามไร้สาระและรบกวนหมอนั่น)

                อากิฮิโตะด่มกาแฟเงียบๆ จนดูเหมือนโกรธ โมริโอกะจึงหัวเราะด้วยใบหน้า
                         ื
          เจื่อนๆ
                “เธอก็หัวแข็งไม่เปลี่ยนเลยนะ ทั้งที่ยอมรับฝีมือการขายของโองามิคุงแท้ๆ”

                “...ท�าไมถึงคิดอย่างนั้นล่ะครับ”

                “เธอจะหาเรื่องแต่คนที่เก่งจริงๆ เท่านั้นแหละ”


                                         15
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22