Page 16 - อ่านฟรี! [นิยาย] if รักนี้เริ่มต้นที่โลกอีกใบ (เล่มเดียวจบ)
P. 16

if รักน้เร่ ิมต้นทโลกอีกใบ
                                            ่
                                            ี
                                     ี
                                                 ี
                “บ่นแล้วด้วย พวกเด็กๆ ก็ต่อต้านอย่างเต็มท่ว่า ‘ถ้าไม่มีคุณคาโนก็ล�าบาก!’ ด้วย
          นะ!”

                แต่ว่า พูดแล้วโมริโอกะก็กัดแซนด์วิชด้วยสีหน้าละอาย

                “ไม่มีทางที่ฝีปากของพวกเราจะเอาชนะพวกฝ่ายขายได้ไม่ใช่เหรอ...”
                อากิฮิโตะลดคิ้วที่เลิกขึ้นข้างหนึ่งลงพร้อมถอนหายใจ เท่าที่จ�าได้ ไม่มีคนพูดจา

                           ิ
                     ู
                                     ี
          โน้มน้าวเก่งอย่ในฝ่ายวศวกรรมของซดส์ซิสเทมเลย อากิฮิโตะเองพอเข้ามาในฝ่ายขาย
          บางครั้งก็ท้อแท้ที่ตัวเองพูดน้อย แต่ถ้าเทียบกับในฝ่ายวิศวกรรม ระดับเขานับว่าดีแล้ว
                โมริโอกะใช้น�้าเสียงร่าเริงเสี่ยงถามอากิฮิโตะที่กดหัวตาโดยไม่พูดอะไร

                “คาโนคุง ตอนนี้ท�างานอะไร? ออกไปตระเวนขายเหรอ?”

                “ก็...น่นสินะครับ ส่วนใหญ่ก็สนับสนุนงานขายมากกว่าออกไปหาลูกค้าใหม่ ไป
                     ั
          ร่วมประชุมแล้วท�าเอกสารน�าเสนอบ้าง เสนอราคาคร่าวๆ บ้าง ช่วยงานติดต้งระบบก ็
                                                                   ั
          บ่อยครับ ที่เหลือก็พยายามตอบค�าถามตอนมีค�าถามเชิงเทคนิคมาจากลูกค้าน่ะครับ”
                “อย่างนี้นี่เอง ถ้างั้นฝ่ายขายก็มองว่าส�าคัญใช่ไหม?”

                                            ี
                                                                ั
                อากิฮิโตะไม่ตอบค�าถามของโมริโอกะท่หัวเราะอย่างไร้กังวล จากน้นเปดกระปอง
               ี
                ื
                                ื
          กาแฟท่ซ้อมาจากร้านสะดวกซ้อ อย่าว่าแต่มองว่าส�าคัญเลย ถ้าบอกว่าแสร้งท�าตัวสุภาพ
          ด้วยแต่คอยหลบเลี่ยง หัวหน้าผู้แสนดีจะท�าหน้าแบบไหนกันนะ
                อาจเพราะมีภูมิหลังท่ช่อว่าอดีตฝ่ายวิศวกรรม ไม่ว่าอย่างไรวิธีการของตนก ็
                                 ี
                                  ื
          ไม่เข้ากับฝ่ายขาย
                ตัวอย่างเช่น ความคาดหวังว่า ‘หากใช้ระบบของบริษัทคุณจะสามารถท�าเร่อง
                                                                        ื
                                                                        ็
                                            ี
                                                              ุ
                                                                  ิ
                                                                ิ
                                            ่
                                                                      ่
                                                        ั
                      ั
                             ้
                             ู
          แบบนได้เหรอครบ?’ ของผรบผิดชอบฝงลกค้าทเข้าใจระบบการจดการธรกจผดไปวาเปน
              ้
              ี
                                      ั
                                        ู
                                      
                              ั
          เสมือนเครื่องมือที่ท�าได้ทุกอย่าง เขาจะปฏิเสธทันที
                อากิฮิโตะคิดว่ายังดีกว่าเบ่ยงประเด็นอย่างคลุมเครือว่า ‘จะน�าไปพิจารณาครับ’
                                   ี
          หรือ ‘จะไปปรึกษากับฝ่ายวิศวกรรมให้ครับ’ แล้วถูกยัดเยียดข้อก�าหนดความต้องการ
                                         14
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21