Page 57 - อ่านฟรี! เซียนสาวซ่อนกาย 1
P. 57
เ
ห
โ โมเหยียน
ม
น
ย
ยี
ปีนขึ้นหน้าผาในป†าลึกแล้วเด็ดโสมบุปผานี้มาได้อย่างไร โชคดีที่นางหัวไว
สร้างคนที่ไม่มีตัวตนขึ้นมาใน©ับพลัน
ี
ี
ี
หล่เสียนอว้คิด จอมยุทธ์หญิงท่แม่นางน้อยพูดถึงจะต้องเป็นยอด
ฝีมือในยุทธÀพอย่างแน่นอน ถึงได้เด็ดโสมบุปผานี้มาได้
ี
ี
แม้หล่เสียนอว้จะมีนิสัยเ©ยชา แต่เห็นโสมบุปผาท่สามารถถอนพิษ
ี
ดอกนี้ นางก็อดที่จะหวั่นไหวไม่ได้
นางสงบสติ เงยหน้ามองชีเม่ยแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “ข้าแซ่หลี่ จะ
เรียกแม่นางน้อยเช่นไรดี”
“ข้าชื่อ...”
จู่ๆ ชีเม่ยไม่อยากบอกว่าตนเองถูกเรียกว่าชีเม่ย นางอยากจะมีช่อ
ื
ตั้งนานแล้ว แต่นางไม่รู้หนังสือ ไม่รู้ว่าควรตั้งชื่ออะไรดี
ึ
ึ
ิ
ทันใดน้นนางเกิดความคิดหน่งข้นมา มองซ้ายมองขวา ตู้ล้นชัก
ั
ใส่ยาท่เรียงรายอยู่ข้างๆ ล้วนมีช่อติดไว้ นางยืนข้นเดินไปยังหน้าตู้ใส่ยา
ึ
ี
ื
ชี้ไปที่ป้ายหนึ่งแล้วถามขึ้น “นี่อ่านว่าอย่างไร”
แม้หลี่เสียนอวี้จะสงสัย แต่ก็ตอบค�าถามของนาง “อันเสินทัง ”
11
“แล้วนี่เล่า”
“ไป๋จื่อ “
12
“แล้วนั่นเล่า”
“จื่อเซวียน “
13
11 อันเสินทัง คือ ยาสงบจิตใจ
12 ไปจื่อ คือ โกฐสอ
13 จื่อเซวียน คือ ดอกเดยลิลี มีอีกชื่อวาดอกลืมทุกข เปนดอกไมที่มีสรรพคุณทางยา
55
