Page 54 - อ่านฟรี! เซียนสาวซ่อนกาย 1
P. 54

เซ ียนสำ วซ อนกำ ย 1
           เซียนสำวซอนกำย 1
                  “ไม่ใช่...ข้า”

                  หญิงผู้น้นได้ยินน้าเสียงนางลังเลก็เข้าใจในทันที สตรีมักเป็นโรค
                         ั
                                �
           ท่ไม่อาจพูดได้อย่างโจ่งแจ้ง จึงย้มและพูดว่า “มีอะไรเข้ามาพูดคุยด้านใน
             ี
                                      ิ
           ก่อนเถิด”
                                                          ่
                                ั
                  ท่าทีของหญิงผู้น้นมีเมตตา ดีกว่าร้านขายยาจ้ซิอมากนัก ชีเม่ย
                                                        ี
                                                          ื
           เดินตามนางเข้าไปในร้าน
                  หญิงผู้นั้นเชิญให้นางนั่ง สั่งลูกศิษย์ยกน�้าชา จากนั้นยิ้มแย้มแล้ว
           เอ่ยปากขึ้น “เชิญเจ้ายื่นมือมา ข้าตรวจชีพจรให้เจ้า”

                  ชีเม่ยเบิกตากว้าง ถามอย่างประหลาดใจ “ท่านเป็นหมอหรือ?”

                  หญิงผู้นั้นยิ้มพลางพยักหน้า
                          ี
                  ลูกศิษย์ท่ยกน้าชามาพูดข้นเสียงดัง “เจ้าอย่าได้ดูถูกอาจารย์ข้า
                              �
                                        ึ
                                 �
           วิชาแพทย์ของอาจารย์ข้าล้าเลิศ โรคของสตรีในตรอกซอกซอยแถวน้ล้วน
                                                                   ี
           เป็นอาจารย์ข้ารักษาให้หายทั้งนั้น”
                                                       ี
                  ชีเม่ยรู้เพียงว่ามีหมอต�าแย แต่ไม่รู้ว่ามีสตรีท่เป็นหมอด้วย ข³ะ
                                   ี
                                   ้
                                                                   ่
                                                              ึ
                                                      ิ
                                                            ิ
                                                              ้
                                                ี
                                        ี
                                                      ้
                                                  ่
                              ี
             ่
                       ่
                   ั
                 �
             ี
                            ี
           ทนางกาลงเหมอ หลเสยนอวตรวจชพจรของชเมย ควงามเลกขน “แมนาง
                            ่
           น้อยไม่เจ็บไม่ป†วย อย่างมากก็แค่ตกใจเท่านั้น”
                                                       ื
                                                               ิ
                  ชีเม่ยได้สติ พูดด้วยสีหน้ายกย่อง “ใช่แล้ว เม่อครู่ข้าเพ่งจะตกใจ
           ท่านเก่งยิ่งนัก!”
                     ี
                            ี
                  หล่เสียนอว้ย้ม “ข้าดูแล้วแม่นางน้อยไม่ได้เป็นอะไรมาก ซ้อยา
                                                                   ื
                             ิ
           บ�ารุงที่ช่วยสงบจิตใจก็พอ ต้องการหรือไม่”
                  ท่านหมอหล่นิสัยอ่อนโยน พูดจานุ่มนวล ไม่ดูถูกนางเพียงเพราะ
                            ี
           นางเป็นหญิงอายุน้อย ชีเม่ยจึงใจกล้าขึ้นมา
                  “ที่จริง...ข้าไม่ได้มาหาหมอ”
       52
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59