Page 56 - อ่านฟรี! เซียนสาวซ่อนกาย 1
P. 56

เซียนสำวซอนกำย 1
           เซ ียนสำ วซ อนกำ ย 1
                               ี
                        ี
                                            ี
                                                        ี
                  เดิมหล่เสียนอว้คิดว่าสมุนไพรท่แม่นางน้อยผู้น้น�าออกมาคงไม่ใช ่
              ื
                                                       ื
                    �
           เคร่องยาล้าค่าอะไร นางเมตตาช่วยซ้อไว้สักหน่อยเพ่อให้สาวน้อยมีเงิน
                                          ื
             ี
             ้
           เลยงชีพ ไหนเลยจะรู้ว่ายามแม่นางน้อยน�าดอกไม้สีแดงสดหนงดอกออก
                                                              ่
                                                              ึ
           มา นางถึงกับตกตะลึง
                         ั
                  ดอกไม้น้นไม่ได้ถูกท�าเป็นดอกไม้แห้ง แต่ปลูกอยู่ในดิน ใช้ใบไม้
           Ë‹ÍÁÒ
                  “สิ่งนี้เรียกว่า...”
                                                    ิ
                                      ้
                                      ี
                       ุ
                                        ู
                  “โสมบปผา” หลเสยนอวพดต่อ ดวงตาเบกกว้างอย่างประหลาด
                                 ี
                               ่
                               ี
                                     ื
           ใจ จากน้นถามอย่างไม่อยากเช่อ “โสมบุปผาเติบโตบนหน้าผาในÀูเขาลึก
                   ั
           ข้างๆ ต้องมีไอน�้า ต้องมีทั้งสองเงื่อนไขนี้ แต่ด้วยสถานที่สูงชันจึงหายาก
                                            ื
                                                            �
           ต่อให้หาเจอก็ไม่อาจเข้าถึง เพราะความช้นมากเลยมีตะไคร่น้ามาก แม้คน
                 ี
           ไปถึงท่แล้วสองขาก็ไม่อาจทรงตัว” นางเงยหน้ามองชีเม่ย “เจ้าหามาได้
           อย่างไรกัน”
                  โสมบุปผา สีแดงสดดุจเลือด ของล้าค่าในหมู่ยา เติบโตในÀูเขา
                                               �
           ลึกสูงชันที่ห่างไกลจากผู้คน ล�้าค่าและหาได้ยากยิ่งนัก
                  ชีเม่ยรู้สึกระแวดระวังขึ้นมา แต่ใบหน้ายังคงใสซื่อไร้เดียงสา
                                   ึ
                                                                  ุ
                                   ่
                    ี
                    ่
                  “พสาวจอมยทธ์ผ้หนงฝากข้ามาขาย นางบอกข้าว่าโสมบปผาน    ้ ี
                             ุ
                                 ู
           ล�้าค่าหายาก ขายได้ราคาดีนัก”
                  “พี่สาวจอมยุทธ์? พี่สาวเจ้าเป็นชาวยุทธ์หรือ”
                                        ี
                  ชีเม่ยส่ายหน้า “นางไม่ใช่พ่สาวข้า ข้าเจอนางระหว่างทาง นางเก่ง
                                                                   ี
            ิ
                           ั
                         ั
           ย่งนัก ขับไล่คนช่วต้งมากมาย พวกเราเดินทางเข้าเมืองมาด้วยกัน พ่สาว
           จอมยุทธ์ว่า พักอยู่ในเมืองต้องใช้เงิน นางจึงให้ข้าน�าดอกไม้นี้มาขาย”
                                   ื
                                      ึ
                  ชีเม่ยตัดสินใจแต่งเร่องข้นมา นางไม่สามารถอธิบายได้ว่าตนเอง
       54
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61