Page 32 - อ่านฟรี! เซียนสาวซ่อนกาย 1
P. 32

เซ ียนสำ วซ อนกำ ย 1
           เซียนสำวซอนกำย 1
                  ชีเม่ยมองเขา ©ับพลันนั้นก็เข้าใจอะไรขึ้นมา

                  “เจ้าข้นเขาไปหาข้าเพราะได้ยินว่าข้าหนีไปใช่หรือไม่ ไม่ใช่เพราะ
                       ึ
           จะช่วยข้า”

                                                              ื
                                                   ี
                  เหลียงซงรู้สึกเห็นใจ แต่คิดถึงข้อเสนอท่ตระกูลหล่ว์ย่นให้ เขาก ็
                                                            ี
           ใจแข็งขึ้นมา
                                                                  ี
                  “ขอโทษด้วย ชีเม่ย เจ้าขอโทษตระกูลหล่ว์ดีๆ ข้าเช่อว่าหล่ว์หรง
                                                   ี
                                                            ื
           จะ...ดีต่อเจ้า”
                  ดี? ชายผู้นั้นอยากทรมานนางจะแย่!

                                ี
                                     ิ
                  คิดไม่ถึงว่าชายท่นางเพ่งตัดสินใจว่าจะฝากฝังชีวิตไว้กับเขากลับ
           คิดจะขายนางแลกเงิน
                                            ี
                                                  ิ
                  หึ นางช่างโง่เสียจริง จนถึงวันน้นางเพ่งจะเห็นโ©มหน้าท่แท้จริง
                                                                 ี
           ของเหลียงซง เขาเป็นคนสารเลว!
                                     ิ
                                                                       ี
                                                     ิ
                  เหลียงซงคิดว่านางจะด้นรนจึงออกแรงเพ่มป้องกันนางหลบหน
           แต่กลับพบว่านางปล่อยให้เขามัด ไม่ร้องไห้ไม่โวยวาย
                                      ื
                  เขาเงยหน้ามองนาง เม่อสบเข้ากับสายตาเยียบเย็นคู่น้นก็หลบ
                                                                ั
           สายตาทันที

                  เหลียงซงคิดไปว่านางคงยอมรับชะตากรรมแล้ว เขามัดนางอย่าง
           แน่นหนา แม้แต่ปากก็ยังอุดไว้ ขังนางไว้ในบ้านร้างแห่งหนึ่ง

                                                                     ั
                     ี
                  หล่ว์หรงต้องการจับชีเม่ย เร่องน้จะกระโตกกระตากไม่ได้ ©ะน้น
                                             ี
                                          ื
           เมื่อได้ยินว่าเหลียงซงจับตัวนางได้แล้วจึงรีบสั่งให้คนใช้เกี้ยวหามเขาไป
                                   ี
                  เหลียงซงยืนรออยู่ท่สถานท่นัดพบ พอเห็นหล่ว์หรงก็เดินตรงไป
                                                        ี
                                         ี
           ค้อมเอวให้ “คุ³ชายหลี่ว์”
                  หลี่ว์หรงถามด้วยอารม³์ขุ่นมัว “นางอยู่ที่ใด”

       30
   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37