Page 29 - อ่านฟรี! เซียนสาวซ่อนกาย 1
P. 29
เ
ห
ยี
โมเหยียน
โ
ม
ย
น
หลี่ว์หรง ไม่สนความเป็นความตายของนางสักนิด
ึ
�
ชีเม่ยนึกถึงแผนการอย่างหน่งข้นมาได้ จึงพูดด้วยน้าเสียงท่ฟังด ู
ี
ึ
ื
น่ากลัว “พวกเจ้าขายข้า ขโมยเคร่องประดับของท่านแม่ข้า ข้าตายตาไม่
หลับ...” พูดถึงตรงนี้คนก็หายตัวไป
เคร้ง! ป้าสะใÀ้ตกใจจนหม้อในมือหล่นพ้น กรีดร้องพร้อมพุ่งตัว
ื
ออกไปนอกประตู “ผี...”
ื
ื
ิ
ั
ชีเม่ยน่งอยู่บนกระเบ้องหลังคา มองป้าสะใÀ้ว่งหนีไปอย่างต่นกลัว
พลางยิ้มอย่างเยาะเย้ย
ชาตินี้ชีวิตนี้นางจะไม่กลับมาอีกแล้ว
ที่จริงในใจชีเม่ยเคียดแค้น แต่นางไม่อยากแค้น ความแค้นท�าให้
ี
ึ
นางไม่สบายใจ คิดอีกแง่หน่งหากไม่ใช่คนเห็นแก่ตัวอย่างพวกเขาท่ส่งนาง
ื
ไปเป็นเคร่องบูชายัญ นางจะได้บ้านเซียนมาได้อย่างไร ©ะน้นนางจึงไม่คิด
ั
แค้นอีก
นางลูบรอยวงแหวนสีเงินบนนิ้วมือของนางเบาๆ มุมปากยกขึ้น
ึ
ร่างอรชรหายไปจากบนกระเบ้องหลังคา ยามปราก¯ตัวข้นมาอีก
ื
ครั้งนางยืนอยู่ระหว่างคันนาแล้ว
ชีเม่ยอยากจะท�าสวนผักรอบๆ บ้านเซียน ดังนั้นนางจะต้องถอน
ผักกลับไปลองปลูก ผลไม้รอบๆ บ้านเซียนหวานชุ่ม©่า นางมีลางสังหร³์
�
ว่าหากท�าสวนผัก ผักจะต้องโตและอุดมสมบูร³์แน่ๆ
ระหว่างที่นางเดินไปตามคันนา คิดจะถอนผักไปสักหน่อย จู่ๆ ก็
มีคนเรียกนาง
“ชีเม่ย?”
นางชะงักแล้วหันกลับไปมองอีกฝ†าย เป็นเหลียงซง
27