Page 30 - อ่านฟรี! SUZUMIYA HARUHI ตอน โรงภาพยนตร์ของสึซึมิยะ ฮารุฮิ 13
P. 30

SUZUMIYA HARUHI ตอน โรงภาพยนตร์ของสึซึมิยะ ฮารุฮิ

                “เอ่อ......”
                                                                ี
                                         �
                นักปราชญ์ชราเลียริมฝีปากอย่างลาบากใจ “ความจริงแล้วกุญแจน้ยังไม่พอท่จะ
                                                                        ี
                                                                    ี
          ไปถึงตัวจอมมารได้ ลึกเข้าไปในปราสาทของจอมมาร ผ่านเขาวงกตไป มีประตูท่เรียกว่า
          ‘ประตูมายา’ ......”
                “แล้วกุญแจอยู่ไหน?” ฮารุฮิถาม นักปราชญ์ชรายิ่งดูอึดอัด
                                             ั
                                               ี
                           ี
                         ื
                     ิ
                                    ู่
                             ื
                                                                     ู
                                                               ี
                                                                      ่
                                                                      ั
                                                   ั
                                                   ่
                                                               ่
                                                         ั
                “ทางทศเหนอมเมองร้างอย ใต้ดินเป็นดนเจ้ยน นนเป็นวงใต้ดินทนักเวทผ้ชวร้าย
          ซ่งเป็นสมุนผู้ภักดีต่อจอมมารอาศัยอยู่เพ่อบูชาเทพแห่งความมืด เขามี ‘กุญแจมายา’ แต่
                                       ื
           ึ
          เพราะท่น่นอยู่ภายใต้อิทธิพลของเทพแห่งความมืดเลยไม่อาจบุกเข้าไปได้ง่ายๆ ต้องอาบ
                ั
               ี
          แสงจาก ‘ลูกแก้วช�าระล้าง’ ก่อนเข้าไปในเขาวงกต”
                “อืม” ฮารุฮิยิ้มกว้างกระตุ้นให้พูดต่อ
                “......ข้ามี ‘ลูกแก้วชาระล้าง’ อยู่ แต่......ช่วงน้สายตาข้าเร่มพร่ามัว คงเพราะอาย ุ
                              �
                                                         ิ
                                                 ี
          มากขึ้น ได้ยินมาว่ามีหญ้าชื่อ ‘หญ้าแก้ตาล้าในพริบตา’ ขึ้นอยู่สุดขอบตะวันตก......”
                ชายชราถอนหายใจเย็นยะเยือก
                “......ถ้าพวกเจ้าไปเก็บมาให้ข้า ข้ายินดีมอบลูกแก้วนี้ให้ ว่ายังไง?”
                ผมนึกว่าฮารุฮิจะกลายเป็นโจรอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอกลับปล่อยมือจากด้ามดาบ
                “นี่ นายแน่ใจนะว่าเป็นฝ่ายธรรมะ?”
                เธอจ้องหน้าชายชรา
                                   ี
                “น่าสงสัยชะมัด ไม่ใช่แค่ท่พูดว่า ‘ข้า’ แบบคนแก่สมัยก่อน แต่ดูไม่น่าไว้ใจยังไง
          ไม่รู้ บางทีนายอาจเป็นลาสต์บอสก็ได้”
                “พะ พูดอะไร”
                นักปราชญ์แห่งพงไพรตกใจ ฮารุฮิเบ้ปาก
                “บางทีนักปราชญ์ตัวจริงอาจถูกฆ่าไปแล้ว แล้วนายก็แกล้งท�าเป็นใจดีบอกเรื่อง
                                                                ี
          กุญแจกับลูกแก้วอะไรน่น แต่จริงๆ แล้วน่อาจเป็นวิธีปลดปล่อยลาสต์บอสท่อยู่เบ้องหลัง
                                                                     ื
                           ั
                                        ี
          จอมมารก็ได้ พอเราคิดว่าเอาชนะจอมมารได้แล้วและเตรียมจะกลับบ้าน จู่ๆ ก็ได้ยินเสียง
                                                                    ้
                                                                  ั
                                                                    ึ
                                         ่
                                         ี
                           ่
                           ี
          ‘ขอบใจนะ เหล่าผู้กล้าทช่วยปลดโซ่ตรวนทขงข้าเอาไว้’ แล้วก็มเสียงโครม! ดงขน ไม่ใช่
                                                        ี
                                          ั
          แผนอะไรแบบนี้ใช่ไหม?”
                นักปราชญ์แห่งพงไพรมองผมด้วยสายตาขอความช่วยเหลือ ผมได้แต่ยักไหล่
                                         28
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35