Page 12 - อ่านฟรี! ป่วยรักช่วยรักษาหน่อยครับ (เล่มเดียวจบ)
P. 12
ปวยรักชวยรักษาหน่อยครับ
่
่
“ถ้าป่วยหรือลาคลอด ไม่นานก็กลับมาท�างานได้ไม่ใช่เหรอ ถ้าคนไม่พอ แค่จ้าง
พนักงานชั่วคราวแล้วทนไปก่อนก็ได้...”
ี
ั
“ไม่ได้หรอก สองคนน้นเป็นหัวเร่ยวหัวแรงของฝ่ายขาย และดูเหมือนจะไม่มีเวลา
สอนงานคนที่จ้างเข้ามาใหม่ด้วย”
ี
ั
“ง้นท�าไมไม่ใช่การไปท�างานนอกสถานท่ระยะยาวล่ะ? ถ้าไปช่วยกู้สถานการณ์
ให้ไปท�างานนอกสถานท่ช่วคราวก็ได้ไม่ใช่เหรอ? ถ้าโยกย้ายไปเลย ต่อให้พนักงานท่หยุด
ี
ั
ี
กลับมาท�างาน โคสุเกะก็กลับมาส�านักงานใหญ่ไม่ได้ใช่ไหมล่ะ”
“...ฉันก็ไม่เข้าใจตรงนั้นเหมือนกัน”
โคสุเกะอธิบายอย่างไม่รู้จะท�าอย่างไรดี แต่มีท่าทีสงบอย่างเตรียมใจได้แล้ว คง
ั
ื
เป็นเม่อวานหรือเม่อวานซืนท่หนังสือส่งโยกย้ายมาถึงมือ ต่างจากโคสุเกะท่มีเวลาค่อยๆ
ื
ี
ี
คิด คาซึกิที่เพิ่งได้ฟงเมื่อครู่นี้ไม่อาจยอมรับได้เลย
“ไม่ต้องเป็นนายก็ได้นี่”
“ก็จริงนะ แต่มีหนังสือสั่งโยกย้ายออกมาแล้ว”
ั
ถ้าปฏิเสธการโยกย้ายจะเป็นอย่างไรน้น แค่คิดก็น่ากลัวแล้ว N&D เป็นบริษัท
ี
ท่ประสบความส�าเร็จและเติบโตอย่างรวดเร็วแม้เทียบในวงการเดียวกัน แถมมีสวัสดิการ
ดีเทียบเท่าบริษัทขนาดใหญ่ ถ้าลาออกเพราะไม่อยากโยกย้ายคงไม่มีเรื่องอะไรดีแน่
“ท�าไมถึงไม่ยอมบอกทันทีล่ะ...”
ี
ี
คาซึกิจ้องมองแผ่นพับบริษัทน�าเท่ยวท่วางอยู่บนโตะอย่างเศร้าสลด แม้ไม่ใช่ว่า
โยกย้ายไปแล้วจะไปเท่ยวช่วงหยุดยาวในฤดูร้อนไม่ได้ แต่ถ้าโคสุเกะต้องอุดช่องว่างจาก
ี
การหยุดงานของคนสองคนเพียงล�าพัง ก็ไม่ต้องคิดเลยว่าจะลาพักร้อนรวดเดียวหลายวัน
ติดกันได้ ถึงในหัวจะเข้าใจว่าควรตัดใจ แต่ย่งต้งตารอก็ย่งรู้สึกเสียดายมากเกินไปจนรู้สึก
ั
ิ
ิ
ทรมาน
ั
่
ิ
ทว่าสงท่ทรมานย่งกว่าน้นคือต้องห่างจากโคสุเกะต้งหลายร้อยกิโลเมตร คาซึก ิ
ี
ั
ิ
10
