Page 16 - อ่านฟรี! ป่วยรักช่วยรักษาหน่อยครับ (เล่มเดียวจบ)
P. 16

ปวยรักชวยรักษาหน่อยครับ
                                 ่
                                       ่

                                                           ิ
                                                                          ั
                  หากพูดว่าท�าไมถึงได้คบกับโคสุเกะ...จุดเร่มต้นของทุกส่งทุกอย่างคือคืนวันน้น
                                                 ิ
           ในเดือนมกราคม


                  “งั้นเจอกันวันจันทร์”

                  “เหนื่อยหน่อยนะ”
                  พวกเขาแยกกับพวกเพ่อนร่วมงานตรงหน้าร้านเหล้าแล้วเดินโซเซไปบนถนน
                                   ื
                                                                  ่
                                                                  ี
                                        ั
                                      ึ
                                       ิ
                       ิ
                                                     ิ
                                          ี
           ด้วยความเมานดหน่อย ข้างๆ คาซกน้นมโคสุเกะ บังเอญอะพาร์ตเมนต์ทเขาอาศัยอย่ ู
                       ึ
                                                           ื
                                                                        ี
                                                  ื
           ใกล้กับโคสุเกะซ่งเข้าบริษัทมารุ่นเดียวกัน หลังจากด่มกับพวกเพ่อนร่วมงานแบบน้เลย
           กลับบ้านด้วยกันตามธรรมชาติ
                                                                     ี
                  พอเหลือบมองโคสุเกะก็พบว่าสีหน้าไม่เปล่ยนไปเลยท้งท่ปริมาณเหล้าท่ด่มเข้าไป
                                                                      ื
                                                          ี
                                                ี
                                                        ั
           น่าจะมากกว่าตัวเขาเอง ระดับสายตาสูงกว่าประมาณห้าเซนติเมตรนั้นมองตรงไปยังข้าง
           หน้า เคร่องหน้าสมชายหล่อเหลาประกอบกับร่างกายซ่งมีกระดูกใหญ่ก�าย�าให้ความรู้สึก
                                                   ึ
                  ื
           พ่งพาได้ อายุย่สิบหกปเหมือนคาซึกิ โสด สูงร้อยแปดสิบเซนติเมตร เป็นพนักงานขายท ี ่
             ึ
                      ี
           โดดเด่นเป็นท่ช่นชอบ ทัศนคติในการท�างานเอาจริงเอาจัง แต่ไม่ใช่คนหัวแข็ง กลับมีส่วน
                     ี
                      ื
           ที่นุ่มนวลพอเหมาะพอดี
                  เนื่องจากสถานที่ท�างานมีผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย โคสุเกะจึงเนื้อหอมมาก
                  (ถ้าพูดจากระดับความเนื้อหอม เราก็เนื้อหอมพอประมาณนะ...)
                  คาซึกิก็เนื้อหอม ไม่ได้หลงตัวเองแต่เป็นความจริง
                                                     �
                                                            ื
                     ี
                            ี
                  ท้งท่เป็นคนญ่ปุ่นแท้ๆ แต่ผิวขาวและผมออกสีน้าตาล เคร่องหน้าได้รูปสะดุดตา
                   ั
                                                            ิ
                   ี
                                                               ึ
           ด้วยเหตุน้จึงได้รับความเอ็นดูเหมือนตุกตาบิสก์ต้งแต่เด็ก ส่วนสูงเพ่มข้นพรวดพราดช่วง
                                               ั
           เติบโต พอสูงถึงหนึ่งร้อยเจ็ดสิบห้าเซนติเมตร คราวนี้ก็เริ่มถูกเด็กผู้หญิงยกยอปอปนว่า
                                          ื
           เหมือนเจ้าชาย มีแฟนสาวไม่เคยขาด เน้อหอมตลอด เพราะมีผู้หญิงรายล้อมอยู่เสมอ
           เลยใช้ชีวิตนักเรียนนักศึกษาอย่างร่าเริงสนุกสนาน ดังน้นตอนได้งานท่บริษัทเคร่องส�าอาง
                                                   ั
                                                             ี
                                                                     ื
                                          14
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21