Page 22 - อ่านฟรี! แม่ทัพขอแต่งงาน เล่มเดียวจบ
P. 22

อแตงงำ
           แมทัพขอแตงงำน
           แมท
                         น
               ัพข
           ฉู่สยงนางขอเคารพอยู่ห่างๆ
                  พูดถึงคนท่สง่างาม สามีของหล่วฮุ่ยเหนียงสง่างามจริงๆ พูดจา
                                            ิ
                           ี
           มีมารยาท กิริยาท่าทางราวกับมาจากในเมือง ไม่เหมือนใคร

                                                     ่
                                                     ื
                  หมู่บ้านดอกซงของพวกเขามบณ±ิตเช่นอจอชงก็แค่คนเดยว ยาม
                                                    ูŽ
                                         ี
                             ิ
                             ่
                                                       ิ
                                           ั
                                                                ี
                  ิ
                                     ิ
                                     ่
                                               ้
                                               ั
             ี
             ่
           ทอายสบห้าเขาสอบผ่านเป็นซวไฉ ยามนนคนทงหม่บ้านมาร่วมแสดง
                                                        ู
                                                    ั
                ุ
                                                    ้
           ความยินดี จุดประทัดกันตลอดถนนทั้งเส้น
                  ทุกคนต่างอิจฉาหล่วฮุ่ยเหนียงท่ไม่ต้องแต่งกับชาวนา ไม่ต้องท�า
                                  ิ
                                             ี
           นา ส่วนมากท�าแค่งานบ้าน ออกมาซักผ้ากับพวกนาง เช่นน้จึงยังรักษา
                                                              ี
           ผิวขาวเอาไว้ได้
                  หัวข้อสนทนากลับไปท่ฉู่สยงอย่างรวดเร็ว หล่วฮุ่ยเหนียงไม่สนใจ
                                    ี
                                                       ิ
                                                                      ้
                                            ั
                                                    ่
                                                            ึ
                                       ั
                                                                ั
                 ั
                 ้
                       ั
           ชายผนน อีกท้งเส้อผาไมมาก หลงจากซกเสร็จอยางว่องไวจงยกถงไม้แลว
                ้
                ู
                                ่
                          ื
                            ้
           ลุกขึ้น บอกลาทุกคน และเดินกลับไปยังบ้านของตน
                  ระหว่างทางจากริมน้าถึงบ้านของนาง เดินบนเส้นทางเล็กๆ บน
                                   �
                         ี
                                          ั
                                                         ิ
           คันนา ทางเดินน้นางเดินผ่านหลายคร้งแล้ว ปลอดภัยย่งนัก ระหว่างทาง
           นางทักทายกัºªาวº้านที่อยÙ่ในท้องนา
                                                                ื
                  นางอุ้มถังไม้ ปากร้องเพลงเบาๆ ทันใดน้นนางก็ชะงักเม่อเหลือบ
                                                    ั
           ไปเห็นเงาร่างเบื้องหน้า
                  ร่างกายÊÙงใหÞ่ของ©Ù่ÊยงเดินมาจากทิÈทางตรงหน้า ท�าเอานาง
           ตกใจจนหนังÈีรÉะªา
                  เขามาได้อย่างไรกัน?
                                                                      ่
                                                              ้
                                                   ้
                  หลิ่วฮุยเหนียงมองซายมองขวา เห็นในทองนามีชาวบานก�าลังยุง
                       ่
                                  ้
           อยู่ นางถอนหายใจด้วยความโล่งอก กลางวันแสกๆ นางไม่เช่อว่าเขาจะ
                                                              ื
           กล้าท�าอะไรนาง
       20
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27