Page 26 - อ่านฟรี! แม่ทัพขอแต่งงาน เล่มเดียวจบ
P. 26

แมทัพขอแตงงำน
           แมท ัพข อแตงงำ น
                                   ี
                                 ั
                           ั
                  นับแต่วันน้นทุกคร้งท่หล่วฮุ่ยเหนียงออกจากบ้านจะต้องหาคนไป
                                      ิ
            ั
                    ั
                      ั
                                                            ็
                                                                     ี
                                               ื
                           ี
                                            ึ
           กบนาง ท้งยงพกมดตัด¿„นไปด้วย แม้ดกด่นยามเข้านอนกจะต้องเอามด
           ตัด¿„นซ่อนไว้ข้างเตียงจึงจะวางใจ
                  ฉู่สยงไม่ได้ปราก¯ตัวอีก หลิ่วฮุ่ยเหนียงได้ยินจากคนอื่นว่าขบวน
           สินค้าตระกูลฉู่ส่งของไปเมืองหลวง ไปกลับครั้งหนึ่งใช้เวลาอย่างน้อยครึ่ง
           เดือน และยังได้ยินมาอีกว่าขบวนสินค้าจะเดินทางจากเมืองหลวงไปเมือง
           อื่นอีก เช่นนั้นก็ไม่ใช่แค่ครึ่งเดือน อย่างน้อยต้องสองเดือน
                     ิ
                                                                ี
                                             ั
                  หล่วฮุ่ยเหนียงหายใจโล่งได้อีกคร้ง อย่างน้อยสองเดือนน้ก็ไม่ต้อง
           กอดมีดตัด¿„นเข้านอนแล้ว
                                                 ื
                      ี
                  วันน้ได้ยินข่าวดี นางอารมณ์ดี และเม่อได้ยินหัวหน้าหมู่บ้านบอก
           ว่ามีจดหมายมาจากในต�าบล นางก็ยิ่งดีใจมากขึ้นไปอีก
                  ทุกเดือนคนส่งจดหมายจะมาท่หมู่บ้านหน่งคร้ง น�าจดหมายมา
                                                     ึ
                                                        ั
                                            ี
                                                   ี
           ให้หัวหน้าหมู่บ้าน หล่วฮุ่ยเหนียงรับจดหมายท่สามีเขียนมาจากหัวหน้า
                              ิ
           หมู่บ้าน สองมือถือจดหมายไว้แนบอก ท่ามกลางเสียงหยอกล้อของพวก
           ชาวบ้าน นางรีบกลับบ้านไปอ่านจดหมายด้วยความเขินอาย

                                        ั
                  พอเข้าบ้านปิดประตู นางน่งลงแกะซองจดหมายอย่างทนรอไม่ไหว
           น�าจดหมายออกมาราวกับว่าเป็นสมบัติล�้าค่า
                                                             í
                  ¡ÒÃÊͺÃдѺàÁ×ͧËÅǧã¡ÅŒà¢ŒÒÁÒ ·‹Í§µíÒÃҷءઌҤèÒ »ÅÍ´ÀÑÂ
           ´ÕÍ‹Ò໚¹Ë‹Ç§

                                           ั
                  จดหมายมีเพียงสามประโยคส้นๆ ท�าให้ความร้อนผ่าวในดวงตา
           ของนางค่อยๆ เย็นลง นางนิ่งเงียบอยู่นาน

                           ี
                  หลังจากท่สามีสอบผ่านจว่เหรินก็ตัดสินใจไปเมืองหลวง เตรียม
                                        ี
                                                             ี
           สอบระดับเมืองหลวงท่สามปีจะจัดข้นคร้งหน่ง แม่สามีขายท่เปล่ยนเป็น
                                                                 ี
                                             ั
                              ี
                                                ึ
                                         ึ
       24
   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31