Page 38 - อ่านฟรี! รักหมดใจ MY HERO เล่มเดียวจบ
P. 38

สัมผัสใจ
                                        ส ่ ือวิญญาณ

                  ดวงตาท้งสองข้างของมิโคโตะเบิกกว้าง สายตาของเซนริท่ซ่อนความหลงใหลอัน
                                                           ี
                        ั
           เงียบสงบจับจ้องมา
                  “...นั่นคือโลกที่ไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน เป็นของคุณแค่คนเดียว”

                  “โลก...ของผมแค่คนเดียว?”

                  “ครับ หากต้องการมนุษย์ที่วาดรูปสวย แค่ไปมหาวิทยาลัยศิลปะก็มีให้เลือกได้
           ไม่หวาดไม่ไหว ส่วนเทคนิคการวาดภาพน้นถือเป็นพรแสวง สามารถพยายามเรียนรู้และ
                                          ั
                                                  ี
                                  ี
           ฝกฝนกันได้...แต่ถ้าภาพภาพน้มีแค่คนคนน้เท่าน้นท่วาดออกมาได้ มันคือพรสวรรค์ท ่ ี
                                            ี
                                                ั
           ไม่ใช่ว่าใครก็มี ทั้งยังไม่สามารถไขว่คว้ามาได้ด้วยความพยายาม”
                                                     ึ
                                         ึ
                  เซนริดึงสมุดสเกตช์ภาพเล่มหน่งออกจากกองซ่งวางพะเนินอยู่หน้าช้นหนังสือ
                                                                    ั
           แล้วเปดหน้าที่อยู่ประมาณกลางเล่ม
                  ...ภาพนี้มัน...!
                                                               ี
                                      ี
                  มิโคโตะกลืนเสียงกรีดร้องท่เกือบหลุดออกมาจากล�าคอ ภาพท่มิโคโตะวาดไว้ใน
                                              ิ
                                                                    ี
           หน้าน้นคือเด็กสาวในเคร่องแบบกะลาสีก�าลังย้มน้อยๆ...ภาพน้คือต้นเหตุท่แม่ปฏิเสธ
                              ื
                                                           ี
                ั
           มิโคโตะอย่างสิ้นเชิง
                                                   ี
                  “ภาพวาดของคุณยอดเย่ยมทุกภาพเลย แต่ท่ดึงดูดความสนใจของผมมากเป็น
                                    ี
           พิเศษคือภาพนี้”
                  “...ภาพนั้น ผมวาดสมัยเรียนอยู่ชั้นประถม ฝมืออ่อนหัดกว่าตอนนี้ตั้งเยอะ...”
                                                                  ี
                                 ื
                  “ผมบอกแล้วไงว่าเร่องเทคนิคไม่ใช่ปญหาเลย? ผมชอบสายตาท่ก�าลังมองมา
                                                         ี
           ทางน้แต่กลับไม่ได้สบตา ผมมนใจมากว่าต้องไม่ใช่ตวผมคนเดยวแน่ท่หลงเสน่ห์สายตา
                                                               ี
               ี
                                                  ั
                                  ั
                                  ่
                                                                 ี
           คู่น้เข้าอย่างจัง โปร่งใสแต่ล้าลึก...ใช่แล้ว...เหมือนสายตาก�าลังจับจ้องไปท่ไหนสักแห่งท ่ ี
              ี
                               �
           ไม่ใช่โลกนี้”
                                                                       ื
                                                                          ิ
                                                      ึ
                  ตึกตัก หัวใจของมิโคโตะเต้นกระตุก เขารีบยกมือข้นทาบหน้าอกจากบนเส้อเช้ต
           เพื่อกดหัวใจเอาไว้
                                          36
   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43