Page 17 - อ่านฟรี! รักหมดใจ MY HERO เล่มเดียวจบ
P. 17
AOI MIYAO
ิ
ิ
“มิโคโตะจังยังหนุ่มยังแน่น แค่ขนมปงจะไปอ่มท้องได้อย่างไร เอ้า เอาไปกินเพ่ม
ตอนมื้อเย็นนะ”
ั
หญิงชราย่นห่อขนมปงน่งกบกล่องถนอมอาหารให้มิโคโตะราวกับก�าลังแข่งขัน
ื
ึ
ึ
กัน มิโคโตะรับท้งสองอย่างไว้ด้วยความซาบซ้งใจ กล่นคล้ายน้าซุปลอยฟุงออกมาจาก
ั
ิ
�
กล่องถนอมอาหาร ข้างในน่าจะบรรจุอาหารประเภทต้ม
แม้ใช้ชีวิตเป็นพ่อม่ายมานาน แต่ปูกลับท�าอาหารไม่เป็นเลยสักอย่าง มิโคโตะ
จึงรับหน้าท่เข้าครัวท�าอาหารแทนทุกวัน ทว่าแม้ผ่านมานานหลายปฝมือท�าอาหารของ
ี
เขาก็ยังห่างไกลบรรดาหญิงชราในหมู่บ้านอยู่หลายขุม ปูชอบอาหารประเภทต้มจะต้อง
ดีใจมากแน่ๆ ที่วันนี้ได้กับแกล้มรสเด็ด
“อ้าว มิโคโตะ วันนี้กลับแล้วเหรอ?”
“เมื่อกี้เห็นทัตสึโกโร่เดินกลับบ้านไปคนเดียว หรือว่าทะเลาะกัน?”
ั
ั
ิ
ั
หลงกล่าวขอบคุณกลุ่มหญิงชราอยู่หลายคร้ง มิโคโตะก็เดนต่อไปตามทางกลบ
บ้าน ชาวบ้านท่เดินผ่านจะทักทายเขาอย่างเป็นมิตรเสมอ ในหมู่บ้านเล็กๆ อันเป็นเอกเทศ
ี
ทุกคนต่างรู้จักกันหมดและยังสนิทสนมเหมือนเป็นเครือญาติ มิโคโตะเป็นผู้เยาว์เพียงคน
เดียวในหมู่บ้าน ทุกคนจึงเอ็นดูประหนึ่งเป็นหลานแท้ๆ ของตัวเอง
...เป็นสถานที่ที่ดีมากจริงๆ
ตอนปูรับมิโคโตะมาเล้ยงใหม่ๆ มิโคโตะเป็นเด็กมืดมน แทบไม่ปริปากพูดจากับ
ี
ึ
ั
ใคร ถึงอย่างน้นคนในหมู่บ้านก็ยังใจดีกับเขา ยอมรับเขาเป็นส่วนหน่งโดยไม่ซักไซ้ว่าเกิด
ั
อะไรข้นในเมืองใหญ่ กระท่งตอนน้แม้มิโคโตะเดินเตร็ดเตร่วาดรูปต้งแต่หัววัน ก็ไม่มีใคร
ี
ึ
ั
มาจ�้าจี้จ�้าไชสักคน
ี
ี
ี
ด้วยเหตุน้มิโคโตะถึงเข้ากับท่น่ได้ และอาจเพราะชาวบ้านท่น่มีนิสัยสบายๆ ด้วย
ี
ี
ละมั้ง พวกเขาในคิริงาชิมะจึงดูสงบเช่นกัน
ระหว่างทางมิโคโตะเดินลัดไปตามถนนแคบๆ ที่ตัดผ่านทุ่งนาอันกว้างใหญ่และ
15
