Page 22 - อ่านฟรี! รักหมดใจ MY HERO เล่มเดียวจบ
P. 22

สัมผัสใจ
                                        ส ่ ือวิญญาณ

           ผสมผสานกับความงามเปล่งประกาย เวลามองภาพนี้จะรู้สึกทั้งหวานทั้งเศร้าเคล้ากัน

                  ...เขาก�าลังบอกว่า เราเหมือนผู้หญิงในภาพงั้นเหรอ?
                  ส�าหรับมิโคโตะ เขาไม่รู้สึกดีใจเท่าไร แน่นอนว่าอีกฝายอาจจะชม แต่ถึงตัวเตี้ย

                                                               ี
                                             ั
                                ี
                   ี
           กว่าค่าเฉล่ยเขาก็เป็นผู้ชายท่ดูภูมิฐาน ตัดผมส้นเรียบร้อย ส่วนเหตุผลท่คนชราในหมู่บ้าน
                  ่
                                               
                                                                      ่
                                                                        ้
           ยังเรียกวามิโคโตะจัง มิโคโตะจัง แม้อายุสิบแปดปแล้วก็เพราะอายุน้อยที่สุดในหมูบาน...
                         ี
           ละม้ง รวมถึงเร่องท่กระซิบกระซาบกันอย่างเสียดายว่าถ้ามิโคโตะจังเป็นผู้หญิงละก็ ไม่ว่า
              ั
                      ื
           ข้าวสารถังไหนก็ตกได้ทั้งนั้นด้วย
                  คงมีแต่มิโคโตะคนเดียวที่ไม่เห็นด้วยและแอบโต้แย้งในใจ
                  “โอ้ สมกับเป็นโอคุสึกิซัง ช่างสังเกตดีจริงๆ”
                                                                    ื
                                                      ั
                                                           ั
                          ึ
                  ทัตสึโกโร่ซ่งโดนทลายก�าแพงไปแล้วเขยิบตัวมาน่งหน้าช้นวางของเพ่อให้เซนร ิ
           เห็นภาพวาดได้ถนัดยิ่งขึ้น
                                               ิ
                                      ่
                  “น่คอภาพวาดย่าของฉัน...ยาเทียดของมโคโตะ สมยกอนสงครามปใหจตรกรมา
                                                      ั
                                                                    ้
                                                                     ิ
                                                         ่
                                                                  ู
                    ี
                     ื
                              ื
           วาดภาพให้ ย่าฉันน่ะข้นช่อว่าเป็นหญิงงาม ถึงขนาดมีคนจากฟากโน้นของภูเขาด้นด้นมา
                                                                      ั
                            ึ
           เยี่ยมเพื่อยลโฉมเลยทีเดียว มิโคโตะหน้าเหมือนย่ามากจริงๆ”
                  “...จิตรกรท่านนั้นคือมิยาจิ เคเก็ตสึใช่ไหมครับ?”
                  เซนริโน้มตัวไปข้างหน้าขณะเอ่ยถาม ทัตสึโกโร่ถึงกับอ้าปากค้าง
                  “ใช่แล้ว...ว่าแต่ไม่มีลายเซ็นเสียหน่อย รู้ได้อย่างไร”
                  “ลายเส้นพู่กันผสมผสานความมีชีวิตชีวาและความงดงามลุ่มลึก เป็นเอกลักษณ์
           เฉพาะตัวของมิยาจิครับ ประกอบกับข้อมูลที่ว่าท่านปูของคุรุมิซาวะซังมีชีวิตอยู่ช่วงเวลา
           ไหน ไม่ผิดพลาดแน่นอนครับ ไม่อยากเช่อเลยว่าผมจะมีโอกาสได้ช่นชมผลงานของมิยาจ  ิ
                                                            ื
                                         ื
           ที่ยังไม่ได้เปดเผยต่อสาธารณชน...”
                  “...อะ เอ่อ...”

                   ั
                                  ื
                   ้
                               ั
                                  ้
                             ุ
                                                           ิ
                  ทงสองคนพูดคยกนครนเครงจนลืมมโคโตะไปเสยสนท มโคโตะจึงรวบรวมความ
                                                        ิ
                                             ิ
                                                    ี
                                          20
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27