Page 73 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 3
P. 73
ี
ี
เย่ยนเสวียเสว่ย 71
ี เย่ยนเสวียเสว่ย
ี
“เช่นนั้นไปพักเถอะ วันหน้าค่อยมา”
“พระองค์ไม่ทรงอยากรู้หรือเพคะว่าเหตุใดหม่อมฉันถึงเหนื่อย?”
เฮอะ คนคนนี้ช่างแปลกเสียจริง นางเหนื่อยได้อย่างไรเกี่ยวอะไรกับฉัน
ด้วย
ี
ี
พระสนมซิวหรงพูดอย่างเขินอายหน้าแดง “ล้วนโทÉท่เม่อวานน้½†าบาท
ื
ี
ทรงมุทะลุดุดันเกินไป...หึ!” เม่อเห็นฉันไม่มีป¯ิกิริยาตอบสนองต่อเร่องน้นางก ็
ื
ื
ใช้เข็มแทงแขนของฉัน
“เจ้าท�าอะไรน่ะ!” ฉันกุมแขนแล้วกระโดดหนี
นางมองฉันอย่างผู้บริสุทธิì “คนวิปลาสก็เจ็บเป็นเช่นกันหรือเพคะ”
ฉันรู้แล้ว เหตุท่หลายวันก่อนพระสนมซิวหรงนอบน้อมเกรงใจฉัน แค่
ี
เพราะนางไม่รู้ว่าฉันวิปลาสร้ายแรงมากน้อยเพียงใดกันแน่ รอจนนางแน่ใจว่าฉัน
วิปลาสจนแม้แต่ผู้คนก็แยกแยะไม่ได้ นางจึงคิดว่าสามารถทารุณฉันคนวิปลาส
ผู้นี้ได้อย่างไม่ต้องเกรงแม้แต่น้อย
“ว่าไปแล้วข้าก็อิจฉาเจ้าจริงๆ ใช้ลูกชายคนเดียวก็แลกมงกุ®หงส์และ
ึ
ต�าแหน่งฮองเฮามาได้” นางถอนหายใจยาวแล้วเอ่ย “และข้าย่อมรู้สึกซาบซ้งต่อ
เจ้าเป็นอย่างย่ง หากไม่ใช่เพราะรักÉาเจ้าจนมีความดีความชอบ เกรงว่าต�าแหน่ง
ิ
พระสนมเอกคงถูกนางช้นต่าแซ่เฉาน่นแย่งชิงไป” ท่พระสนมซิวหรงอวดดีอย่าง
ั
ี
ั
�
นี้ เป็นเพราะนางใกล้จะได้ครองต�าแหน่งพระสนมกุ้ยเ¿ยอันล�้าค่า
ฉันจ้องนางแล้วย้มอย่างโง่งม ดีย่งนัก ‘ใช้ลูกชายคนเดียวก็แลกมงกุ®
ิ
ิ
ี
หงส์และต�าแหน่งฮองเฮามาได้’ นางกล้าพูดประโยคแบบน้ออกมา ตายไปก็ไม่
น่าเสียดาย
“ถวายบังคมเพคะ”
คร้นได้ยินเสียงท�าความเคารพของหญิงรับใช้ ฉันก็ดึงปิ›นออกมาแทงท ี ่
ั
แขน จากนั้นคุกเข่าดังตึงอยู่หน้าหญิงคนนั้นแล้วเริ่มโขกÈีรÉะ
“เจ้า!” นางตกใจจนอยากจะว่งหนี ทว่ากลับถูกฉันจับขาไว้ท�าให้หนีไป
ิ
ไหนไม่ได้
“เจ้าก�าลังท�าอะไร?!” อิงอี้เข้าห้องมาเห็นฉากนี้ก็ตื่นตะลึงเป็นอย่างยิ่ง
