Page 71 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 3
P. 71

ี
                                                                     ี
                                                          ี
                                                         เย่ยนเสวียเสว่ย 69
                                                          ี เย่ยนเสวียเสว่ย
                                           ี
                  วันน้หลังกลับมาจากผ่า¿„นอิงอ้ก�าลังกินอยู่ ประจวบเหมาะว่าฉันก็หิว
                      ี
           พอดจงหยบขนมเป‚ยะมาจมนาเชอมกน ในตอนนนเองมคนรายงานอย่ทประต      ู
                ึ
                                                        ี
                    ิ
                                                   ้
                                                   ั
                                          ิ
                                      ื
                                                                     ่
                                                                     ี
                                ิ
                                   �
                                   ้
                                      ่
               ี
                                                                    ู
                                ้
                                ี
                                                    ี
           บอกว่า “ไทเฮาเสด็จมาเย่ยมเยียนฮองเฮา” แม้อิงอ้จะไม่ยินดีแต่ก็ต้องพยักหน้า
           อนุญาต
                   ี
                                                         ี
                  น่เป็นแขกคนแรกในระยะเวลาอันยาวนาน ไม่สิ ท่เข้ามามีสองคน หญิง
           ชราผมสีดอกเลาสองคน เจินจูแนะน�าว่าคือ ‘ไทเฮา’ และ ‘แม่นมอวิëน’
                  “ไทเฮา” อิงอี้ค้อมÈีรÉะเล็กน้อยเพื่อท�าความเคารพ
                                     ิ
                  หญิงชราเอ่ยพร้อมรอยย้ม “ฮ่องเต้ยังคงมากพิธี” จากน้นหันมาทางฉัน
                                                              ั
           แล้วเอ่ยว่า “กินเสียเอร็ดอร่อยเชียว ก�าลังกินอะไรอยู่หรือ?”
                      ่
                                             ั
                  ฉันไมได้ตอบและไม่ได้ลุกขนต้อนรบ เอาแต่กินอยางไม่สนใจใคร เพราะ
                                                         ่
                                       ึ
                                       ้
                                  ี
           เห็นว่าอยู่ๆ ดวงตาของอิงอ้ก็หร่ลง พิจารณาตรวจสอบอะไรบางอย่างระหว่าง
                                     ี
           ฉันและหญิงชราคนนี้
                                        ึ
                                    ี
                                                                        ิ
                                 ิ
                  ฉันหยิบขนมเป‚ยะช้นท่สองข้นมาÀายใต้การจ้องมองของเขา ขณะจะจ้ม
                                                               ้
                                                                 �
                                                                 ้
                                                 ่
                                                 ู
                                                  ้
               ่
               ื
            ้
                                                               ิ
                                                         �
                                                         ้
                                               ี
           นาเชอมกหนมอเอาขนมเป‚ยะใสลงจานหมกทอยขางจานนาตาล จมนาหมกสดา
                       ื
                    ั
                                                                         �
                                    ่
                                
                                                                       ี
            �
                                            ึ
                                               ่
                   ็
                                                                     ึ
           ขึ้นแล้วกัดค�าโต
                  “ไอ้หยา นี่กินได้หรือ!” หญิงชรารีบเข้ามาแย่งขนมเป‚ยะของฉัน
                  ฉันเคี้ยวขนมเป‚ยะในปากแล้วเอ่ยอย่างพอใจ “รสชาติไม่เลว”
                          ึ
                                 ี
                  น้าถ้วยหน่งส่งมาท่ปากของฉัน “กินเข้าไปในท้องจะเกิดหนอนได้” เขา
                   �
           àÍ‹Â
                  ฉันรีบดื่มน�้าล้างปาก “จริงหรือ?”
                  เขาจงใจตีหน้าขรึมขู่ขวัญแล้วพยักหน้า “จริง”
                  ฉันท�าท่าทางหวาดกลัว “แต่ว่า...แต่ว่าในท้องของข้ามีเด็ก เขาจะจับ
           หนอนไว้เป็นแน่”
                  “เขายังเด็ก จับไม่ได้ ทั้งยังจะท�าให้เขาตกใจอีกด้วย หลังจากนี้ห้ามกิน
           ส่งเดชแล้ว”
                  ฉันพยักหน้าอย่างเชื่อ¿ัง “ไม่กินส่งเดชแล้วแน่นอน”
                  หญิงชราที่อยู่ด้านข้างประหลาดใจอย่างยิ่ง “ฮ่องเต้ช่างมีวิธีการนัก”
   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75   76