Page 43 - อ่านฟรี สะสม LIKE ให้เป็น LOVE
P. 43

สะสม LIKE ให้เปน LOVE
                                             ็


          ความร่วมมือหลายๆ อย่างในฐานะคนที่ลงเรือล�าเดียวกันแล้ว เรื่องแค่นี้คุณก็น่าจะยอม
          ประนีประนอมหน่อยนะ”

                ถึงจะเข้าครอบง�าความคิดกันทีละน้อย แถมยังพูดจาเหมือนเป็นบุญคุณไปหมด

                                                           ื
             ื
          ทุกเร่อง แต่ก็ไม่มีช่องให้สึงุมิโต้แย้งเลย มัวแต่ขัดขืนไม่ยอมให้เรียกช่อตัวไปจะย่งดูใจแคบ
                                                                   ิ
          ซะมากกว่า
                “เทคนิคเจรจานั่นน่ะ ช่วยเอาไปใช้กับเรื่องงานด้วยล่ะ”

                “งั้นก็ ‘สึงุมิซัง’ เป็นอันตกลงนะครับ”
                คิโยชิโร่พยักหน้าอย่างพึงพอใจ ประสานสายตาอย่างแน่วแน่ ก่อนจะเอ่ยเรียก

          “สึงุมิซัง” ด้วยท่าทางมีความสุข

                                                     ี
                                                                 ี
                                                         ื
                                               �
                                                               ั
                พอสึงุมิเมินเฉย อีกฝ่ายก็เรียก “สึงุมิซัง” ซ้าๆ ในท่สุดเม่อถึงคร้งท่สาม สึงุมิจึง
          ตอบส่งเดชว่า “รู้แล้วน่า อยากเรียกแบบนั้นก็ตามใจ”
                              ั
                พอโดนเรียกอย่างน้นหลายๆ คร้งเข้า ความรู้สึกกระวนกระวายแปลกๆ ในตอน
                                        ั
          แรกก็บรรเทาไปเอง
                              ื
                “เม่อก้เราคุยกันเร่องอะไรนะ...อะ นายบอกว่า ‘ตอนไปด่มคุณเป็นฝ่ายเข้ามา
                                                          ื
                     ี
                   ื
          เกาะแกะอย่างกระตือรือร้น’ งั้นเหรอ? ฉันจ�าไม่เห็นได้เลย”
                                                    ื
                                                      ี
                “เวลาเมาหนักๆ มีอยู่หลายหนเลยแหละครับ เม่อก้คุณบอกว่า ‘ฉันกับนายไม่
          เคยจับมือกันด้วยซ�้า’ แต่ความจริงแล้วเวลาเมาคุณชอบมาซบไหล่เกาะแขนผม...”
                “ซบไหล่! เกาะแขน!?”
                                                      ื
                ไม่ใช่ฉันแน่ๆ สึงุมิอยากอ้าปากเถียง แต่เขาก็เคยต่นเช้ามาโดยท่ความทรงจ�า
                                                                ี
          บางส่วนหายไปอยู่หลายครั้งจริงๆ ถึงกระนั้นเขากลับไม่เคยได้ยินจากคนอื่นๆ ในบริษัท
          เลยว่าตนเมาเหล้าแล้วมีนิสัยแบบนั้น

                “เป็นแค่เวลาไปดื่มกันสองคนน่ะครับ นอกจากผมแล้วไม่น่ามีใครรู้”

                                                                   ั
                                      ี
                “คิโยชิโร่เป็นรุ่นน้องคนแรกท่คอยช่วยงานฉันท่บริษัท ฉันเลยไว้ใจม้ง...ท�าตัว
                                                   ี
                                         40
   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48