Page 47 - อ่านฟรี สะสม LIKE ให้เป็น LOVE
P. 47
สะสม LIKE ให้เปน LOVE
็
“ถ้ายอมช่วยกันบ้างผมก็ดีใจนะ แต่ผมไม่คิดจะบังคับอยู่แล้ว”
คิโยชิโร่ยิ้มละมุน สึงุมิจ้องสีหน้านั้นเขม็ง
ี
“แต่ว่านะ นายบอกว่าชอบฉันหลังเปล่ยนคลาสจากตัวประกอบแล้ว แปลว่านาย
เองก็...เอ่อ ชะ ชอบฉันแค่ภายนอกไม่ใช่รึไง”
ิ
ี
น่าเจ็บใจท่เผลอเหนียมอายกับค�าว่า ‘ชอบ’ แค่ค�าเดียว ย่งเห็นคิโยชิโร่ท่าทาง
ดีใจและพึงพอใจที่ได้เห็นท่าทีแบบนั้นของตน สึงุมิก็ยิ่งวุ่นวายใจ
ุ
ิ
ั
ื
ั
ู
“สึงมิซังก�าลงสงสัยความร้สึกของผม หรออยากพสูจน์ให้แน่ใจ...อย่างไหนกน
แน่ครับ”
“แค่สงสัยเฉยๆ”
คิโยชิโร่ไม่โต้แย้งอะไรในจุดน้น ก่อนจะตอบค�าถามว่า “ไม่ใช่แค่ภายนอกหรอก
ั
นะครับ”
ี
ึ
ี
ิ
“จ�าค่ายฝกอบรมพนักงานรุ่นใหม่ท่ไปค้างคืนหน่งคืนสมัยท่ผมเพ่งเข้ามาเป็น
พนักงานประจ�าได้ไหมครับ?”
“...ออ ที่ไปท�าเครื่องปันดินเผาที่นางาโนะกับยามานาชิสินะ”
ทริปฝกอบรมคราวน้นพาพนักงานตระเวนไปตามโรงงานทอผ้า โรงงานพิมพ์ผ้า
ั
โรงงานเครื่องปันดินเผา โรงงานผลิตกระดาษญี่ปุ่น และอื่นๆ
“บนรถบัสขาไปตอนนั้น ฮายาชิซังจากฝ่ายการตลาดถามผมหยอกๆ ว่า ‘ใช้วิธี
ไหนถึงเลื่อนจากสัญญาจ้างมาเป็นพนักงานประจ�าได้ล่ะ?’ ”
ั
ั
ั
ั
“ไม่ใช่แค่น้นซะหน่อย หมอน่นพูดจาเผ็ดร้อนอีกต้งหลายอย่าง ท้ง ‘คนหน้าตา
ี
ดีน่มันได้เปรียบจริงๆ’ เอย ‘นอนกับหัวหน้าฝ่ายไปก่หนล่ะ ถึงได้เข้ามาเป็นพนักงาน
ี
ประจ�า’ เอย พวกที่ฟังอยู่บางคนก็ยิ้มกริ่มเชียว”
หัวหน้าฝ่ายการตลาดท่คิโยชิโร่เคยอยู่น้นเป็นผู้หญิงวัยห้าสิบกลางๆ ทุกคนบน
ั
ี
ุ
ั
ั
็
้
ึ
รถบัสรู้ดีว่าเธอไม่ใช่คนแบบนน และฮายาชิเองกไม่ได้ถามจริงจัง ถงอย่างน้นสึงมิกลับ
44
