Page 15 - อ่านฟรี ท่านสามีคนสำคัญของโซระ
P. 15
NOHARA SIGERU
ี
ั
ิ
ี
เล้ยงแล้ว ขืนท้งขว้างให้ไปตายข้างทางเด๋ยวจะฝันร้ายเสียเปล่าๆ ท้งสองคนจึงไม่เคยไล่
ตะเพิดสุเตะออกไป
เขาได้รับการสั่งสอนว่า แค่มีชีวิตอยู่ก็เป็นเรื่องน่าขอบคุณแล้ว
ผู้ครองแคว้นอิคุบิไม่ต�าหนิสุเตะท่ใช้ชีวิตในโรงม้า ไม่เคยแม้แต่เข้ามาข้องแวะ
ี
ด้วยซ�้า ไม่มีใครหน้าไหนกล้าเข้าใกล้เด็กกาลกิณีที่คร่าชีวิตภรรยาของผู้ครองแคว้น
ี
ี
สุเตะโดนเล่ยงแม้แต่ท่หมู่บ้าน เขาไม่เคยโดนข่มเหงรังแก แต่ก็ไม่มีใครคุยด้วย
อย่างมีไมตรี ความเป็นอยู่เช่นนั้นท�าให้เขาเรียนรู้ภาษาได้ล่าช้า แม้ชีวิตที่ไม่ข้องเกี่ยวกับ
ใครจะท�าให้รู้สึกเหงา แต่ธรรมชาติในบ้านเกิดก็ใจดีกับสุเตะ
ยามท่ร่างกายเหน่อยล้าเพราะงานหนัก เหล่านกน้อยจะช่วยปลอบโยนด้วยเสียง
ี
ื
่
ี
็
ื
ี
้
ู
�
็
ิ
ู
ร้องเสนาะห หรอในยามทขาดแคลนอาหาร ภเขาและแม่นากมของกนให้เกบมากมาย
ั
นอกจากน้นสายลมและหมู่เมฆยังช่วยบอกความแปรปรวนของอากาศ ช่วยให้เขาพ้นภัย
มาหลายครั้งหลายครา
เขามีชีวิตเรื่อยมาโดยได้รับการปกปองและปลอบประโลมจากธรรมชาติ
บัดน้เขาโดนเรียกขานว่า ‘ท่านหญิง’ และก�าลังน่งขดตัวอยู่ในเก้ยวส่งตัวเจ้าสาว
ี
ั
ี
สุเตะทอดสายตามองหลังมือขาวผิดธรรมชาติของตนพลางหวนนึกถึงคราวแรก
พบหน้าบิดา
วันหนึ่งปลายฤดูใบไม้ผลิที่สุเตะเพิ่งอายุสิบหกหมาดๆ ขณะท�างานอยู่ในทุ่งนา
ี
ั
สุเตะโดนคนเล้ยงม้าเรียก ก่อนจะได้ไปเยือนคฤหาสน์ของผู้ครองแคว้นเป็นคร้งแรกนับ
ตั้งแต่เกิด
การโดนเรียกตัวไปคฤหาสน์ท�าให้สุเตะเกิดความคาดหวังเล็กๆ
ี
ี
่
ู
เขาเข้าใจความโศกเศร้าและความชงชังของบดาทสญเสยภรรยาไปเพราะตน
ิ
ิ
่
้
่
่
้
้
่
สุเตะรูสึกผิดอยางมาก ทั้งยังซาบซึ้งใจที่บิดายอมใหอาศัยอยูในหมูบานโดยไมสังหารตน
ื
ั
ท้ง เขานึกว่าความรู้สึกน้นของตนส่อไปถึง นึกว่าความเศร้าและความชังของบิดาคลายลง
ิ
13
