Page 19 - อ่านฟรี ท่านสามีคนสำคัญของโซระ
P. 19

NOHARA SIGERU


           ชีวิตมาจนถึงตอนนี้ นี่เป็นโอกาสที่เจ้าจะได้ชดใช้บาปที่เกิดมาไม่ใช่หรือไร?”

                  บิดาจ้องมองสุเตะที่พูดค�าใดไม่ออก จากนั้นมุมปากก็ผุดยิ้ม
                  “จงแต่งงานเข้าฮายาเสะอุระ ไม่ว่าจะโดนพูดอะไร โดนปฏิบัติอย่างไร เจ้าก็ต้อง

           เชื่อฟัง จงสละตนเพื่ออิคุบิแห่งนี้ เพื่อพ่อของเจ้า”

                  “เพื่อ พ่อ...?”
                  สุเตะพึมพ�าอย่างเลื่อนลอย บิดาแสยะยิ้ม พยักหน้ารับว่า “ถูกต้อง”

                         ี
                  “ถึงเวลาท่ชีวิตเจ้าจะเป็นประโยชน์แล้ว เจ้าเองก็ปรารถนาอย่างน้นใช่หรือไม่ล่ะ?
                                                                ั
           หากท�าเช่นนั้นแล้วข้าอาจยินดีที่เจ้าเกิดมาสักเล็กน้อยก็ได้”
                          ี
                                                                       ุ
                       ุ
                                                         ุ
                                                 ั
                                                                   ั
                                                      ั
                                                      ้
                  หมดธระเสยที บิดาเอ่ยก่อนจะจากไป หลงจากนนสเตะก็โดนคนรบใช้รมล้อม
           จนได้แต่ปล่อยตัวไปตามสถานการณ์
                                   ื
                  เขาโดนเร่งให้เตรียมเน้อเตรียมตัว ระหว่างท่โดนพาตัวไปค�ากล่าวท้งท้ายของ
                                                   ี
                                                                    ิ
           บิดาวนซ�้าอยู่ในหัวไม่รู้กี่ครั้ง
                  บิดาถามเขาว่า เกิดมาเพื่ออะไร
                                               ี
                                                             ั
                  ท่ผ่านมาสุเตะไม่เคยคิดถึงความหมายท่ตนเกิดมาเลยสักคร้ง วันๆ เขาเพียงแต่
                   ี
           เข้านอน ตื่นนอน คิดแต่เรื่องงานกับอาหารของวันนั้นเท่านั้นเอง
                                                           �
                                          ี
                  ยามเช้าเขาสวดภาวนาขอให้วันน้ผ่านไปได้ด้วยดี ยามค่าเขาขอบคุณท่ผ่านพ้น
                                                                     ี
                                                                  ี
           วันมาได้ด้วยดีแล้วจึงเข้านอน ส่งประโลมใจมีเพียงเสียงนกและผองสัตว์ท่ยอมเล่นด้วย
                                   ิ
           เขาไม่เคยแม้แต่จะคิดว่าอยากมีประโยชน์ต่อใครสักคน
                                     ั
                  ขณะโดนหามไปในเก้ยวอนคบแคบ สุเตะจ้องมองมอขาวๆ ของตนแล้วก�ามอ
                                                        ื
                                                                          ื
                                       ั
                                  ี
           แน่น
                  บิดาบอกว่าจะดีใจหากสุเตะแต่งงานเข้าฮายาเสะอุระ บอกว่าเป็นโอกาสไถ่บาป
           ของตน บอกว่าให้ท�าตนเป็นประโยชน์เพื่อแคว้น เพื่อบิดา
                                  ้
                              ิ
                  นกส่งเสียงร้องจ๊บๆ วดๆ จากท่สูงข้นไปไกลลิบ เสียงร้องเพลงอันไพเราะก้อง
                                  ี
                                             ึ
                                          ี
                                          17
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24