Page 23 - อ่านฟรี ท่านสามีคนสำคัญของโซระ
P. 23
NOHARA SIGERU
ถึงจะดีกว่าโดนโจรภูเขาจู่โจมมากนัก แต่การเดินทางโดยมีบุรุษผู้น่าเกรงขาม
ห้อมล้อมก็บีบให้สุเตะตึงเครียดไปอีกแบบ
จากท่น่ไปจนถึงฮายาเสะอุระจะต้องเดินทางร่วมกับคนเหล่าน้ จะปิดบังตัวตน
ี
ี
ี
ที่แท้จริงได้จนกว่าจะถึงปลายทางหรือไม่นะ
ต่อให้ไปถึงฮายาเสะอุระโดยสวัสดิภาพแล้ว ความตึงเครียดนี้ก็ย่อมอยู่กับสุเตะ
เป็นเงาตามตัว บางทีคงจะอยู่ตลอดไปจนกระทั่งเขาหมดลมหายใจ
ื
คนดูแลยกม้อเย็นมาให้แล้วรีบออกไปเม่อจัดโตะเสร็จ น่เป็นขบวนส่งตัวเจ้าสาว
ื
ี
ผู้เป็นถึงท่านหญิงของแคว้น ปกติแล้วการท้งให้ท่านหญิงกินอาหารเย็นในห้องตามล�าพัง
ิ
ถือเป็นเรื่องผิดสามัญส�านึก แต่สุเตะที่ไม่เคยใช้ชีวิตในคฤหาสน์ย่อมไม่รู้เรื่องนี้
ี
เขาโดนขังอยู่ในเก้ยวตลอดทาง ไม่ได้รับอนุญาตให้เลิกม่านไม้ไผ่ข้นเล่นๆ เม่อ
ื
ึ
ถึงที่พักแล้วทุกคนมักท�าตัวห่างเหิน ท่าทางเหมือนไม่รู้จะรับมือกับสุเตะอย่างไรดี ท�าให้
สุเตะรู้สึกเกรงใจอยู่ทุกวัน
ี
เวลาท่ได้อยู่ในห้องคนเดียวเช่นน้ และเหม่อมองอาหารเย็นโดยไม่เกิดความ
ี
หิวโหย คือช่วงเวลาอิสระเพียงหนึ่งเดียวส�าหรับสุเตะ
ี
ี
พวกคนหามเก้ยวท่มาจากอิคุบิพร้อมกับสุเตะคงล้อมวงกินอาหารเย็นกันอยู่
ี
ี
อาจก�าลังผลัดกันรินสุราพลางปรึกษากันว่าจะหนีไปจากท่น่เม่อไรดีอยู่ก็ได้ คนฝ่ายอิคุบ ิ
ื
ต่างหวาดกลัวบรรดานักรบบึกบึนจากฮายาเสะอุระกันถ้วนหน้า ไม่รู้ว่าเช้าวันพรุ่งน้จะยัง
ี
เหลืออยู่สักกี่คน
วัดบนภูเขาเงียบสงัด ห้องด้านในที่สุเตะอยู่ไม่ได้ยินเสียงคนเลยแม้แต่น้อย
ี
เขาเง่ยหูฟังสภาพด้านนอก เม่อแน่ใจแล้วว่าไม่มีว่แววคนสุเตะจึงค่อยๆ เล่อน
ี
ื
ื
ประตูเปิดแล้วออกไปยังระเบียงทางเดินที่หันออกสู่สวน
ดวงอาทิตย์ลับฟาไปนานแล้ว จันทร์เกือบเต็มดวงทอแสงส่องสวน รอบข้างยังคง
เงียบสงัด ได้ยินเพียงเสียงแมลงแผ่วเบา เสียงร้องท่คล้ายเสียงขัดถูก้อนหินน้นสงบเสง่ยม
ี
ั
ี
21