Page 11 - อ่านฟรี ท่านสามีคนสำคัญของโซระ
P. 11
เสียงนกร้องดังแว่วมาจากบนฟาไกล
จิ๊บจิ๊บ วี้ดวี้ด กรูกรู จิ๊บจิ๊บ...
วันนี้นกตัวนั้นก็ร้องเพลงอยู่บนยอดไม้สูงสุดในป่าลึกเช่นเคย
�
นกแสนสวยปกสีน้าเงินสดใส สุเตะชอบเสียงร้องเพลงท่งดงามเฉกเช่นรูปลักษณ์
ี
ของมันมาก
ทุกเช้ายามสุเตะเข้าป่า นกน้อยจะขับขานเสียงเพลงอันไพเราะให้ฟังราวกับ
็
่
็
่
้
ั
ื
ู
ุ
รอคอยอย บางครงมันกลงมาเกาะบนไหล่หรอศีรษะ หรือไมกช่วยนาทางเวลาสเตะเขาไป
้
�
ในภูเขา
ี
ในวันท่งานไม่เสร็จจนโดนซ้อมอย่างรุนแรง หรือวันท่โดนไล่ตะเพิดออกจาก
ี
ั
ี
โรงม้าว่า ‘วันน้ห้ามมาให้เห็นหน้าอีก’ จนไม่รู้จะท�าอย่างไร นกตัวน้นจะคอยร้องเพลง
ปลอบโยนสุเตะทุกครั้งไป
สุเตะย่นมือแตะม่านไม้ไผ่ในเก้ยวมืดสลัว ค่อยๆ ชะเง้อมองข้างนอกเพราะคิด
ี
ื
ว่านกตัวนั้นมาส่งตนที่ก�าลังจะจากบ้านเกิดไปในวันนี้
“...ท่านหญิง โผล่หน้าออกมาไม่ได้นะขอรับ”
่
คนคุ้มกันที่เดินอยู่ข้างๆ เอยกับสุเตะที่โผล่หน้าออกไปนอกเกี้ยว สุเตะยังไม่ชิน
9
