Page 40 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 2
P. 40

ำจ
                                ู้งดงำ
                          ิ
                          ้งจอกผ
                          ิ
                       ช
           ร รักแรกของรำชำจ้งจอกผู้งดงำม 2
                  องรำ
                                     ม 2
            ักแรกข
                 ิ
                                    ั
                                                 ้
                       ื
                                                 ี
                                                       ั
                              ั
                                    ่
           ด้วยสตพร่าเลอน ถ้าหวเราะลนออกมาตอนนคงจะหวเราะจนนาตาไหล
                                                                �
                                                                ้
           แต่ถ้าหากแหงนหน้าหัวเราะฮ่าๆ หยาดน้าตาสองสายคงจะไหลรินจากใน
                                             �
           ดวงตา
                   ี
                  น่มันช่างอัปลักɳ์จริงๆ ไม่แกร่งกล้าสง่างามเลยแม้แต่นิดเดียว
           นางไม่เอาด้วยหรอก
                       ั
                                                ื
                  “เช่นน้นท่านก็ไปตามหานางเถิด” เม่อเอ่ยถ้อยค�าออกมาถึงรู้สึก
           ตัวว่าตนเองกัดริม½‚ปากจนเจ็บปวด นางรีบเบือนหน้าหนีทันที
                  “ไม่นานข้าก็กลับ เจ้าอยู่กับคนของพันธมิตรยุทธจักรก่อน อย่า
                                                  ี
           ไปไหน แล้วก็ห้ามสนใจใครด้วย âดยเ©พาะหล่ซิวหรง อยู่ให้ห่างๆ เขา
           หน่อย ข้าจัดการธุระเสร็จแล้วจะพาเจ้ากลับไป พวกเราค่อยไปพร้อมกัน”
           เมื่อพูดถึง ‘คุ³ชายขลุ่ยหยก’ เขาก็หรี่ดวงตาจิ้งจอกคู่งามลงอย่างไม่รู้ตัว
                  ในวาจาของเขามีแต่ความย้อนแย้งเต็มไปหมด ให้นางอยู่รอแต่
                                                                   ิ
           ไม่ให้นางสนใจใคร แถมเขายังจะพาหงหวนกลับมาหานาง...ชิวตู่จ้งขย ี ้
           ดวงตานวดขมับ สมองยิ่งว้าวุ่นสับสน หัวใจอึดอัดมากกว่าเดิม
                                        ั
                                               ั
                  นางก้มหน้าไม่พดไม่จา กลวว่าจะหวเราะจนร้องไห้ออกมาจรงๆ
                                                                    ิ
                               ู
           นางก�ากระบี่เล่มยาวในมือแน่นจนลายสลักบน½ักกดลึกเข้าไปใน½†ามือ
                                                    ั
                                            ี
                       ิ
                  ไป๋หล่นเห็นนางมีท่าทางหลบเล่ยงอีกคร้งก็เดือดดาลเป็น¿„นไ¿
           ขึ้นมา เขาสะบัดแขนเสื้อระเบิดâทสะใส่นาง...
                  “รอข้ากลับมา ข้าจะอธิบายกับเจ้า...ไม่! เจ้าต่างหากท่ต้องให้
                                                                 ี
           ค�าอธิบายกับข้า!”
                                          ึ
                                    ิ
                       ิ
                  ท่านจ้งจอกสวรรค์ผู้ย่งใหญ่ซ่งไม่เคยก้มหัวยอมแพ้ให้ใครมาก่อน
                                                                    ิ
           มีความรู้สึกเจ็บใจอย่างบอกไม่ถูก ไม่ค่อยรู้ว่าควรจะจัดการเช่นไร ย่งไม่
           เข้าใจว่าปัญหาเกิดขึ้นจากตรงไหนกันแน่ สุดท้ายก็ยังหยิ่งผยองเอาแต่ใจ

       38
   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45