Page 39 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 2
P. 39

ย
                                                                     น
                                                                ล
                                                                   อิ
                                                                  เ
                                                                    น
                                                              ห
                                                              เหลยเอินนา า 
                                                              เ
                        ิ
                                            ึ
                                                                    ี
                                                                ี
                      ุ
                                                  ิ
                                                                    ่
                   ู
            เข้ามาดดดนรม½‚ปากของนางก่อน...อก พอคดๆ ดูอย่างละเอยดถถ้วน
                              ั
            แล้ว ก็มิได้ ‘น้อยคร้ง’ เลย น่เป็นคร้งแรกท่เขาจุมพิตนางอย่างม่วซ่ว
                                                  ี
                                                                       ั
                                      ี
                                            ั
                                                                    ั
            สะเปะสะปะ ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นเพราะเหตุใด
                   เม่อคลายคาถาตรึงร่างได้แล้วเข่าท้งสองข้างของนางก็อ่อนระทวย
                                               ั
                     ื
            เล็กน้อย ร่างทั้งร่างอิงแอบเข้าสู่อ้อมกอดของเขา กระบี่หล่อเกล็ดน�้าค้าง
            ที่อยู่ในมือหวุดหวิดจะร่วงหล่นพื้น
                   “เด็ก©ลาดส่งสอนได้” ไป๋หล่นหัวเราะฮึๆ สองที สุ้มเสียง¿ังด ู
                             ั
                                           ิ
                               ี
            ผ่อนคลายกว่าเม่อครู่น้มาก ราวก�าลังชมเชยว่านางหัวไวเข้าใจได้เร็ว แต่
                          ื
            ก็เหมือนพูดเพราะในที่สุดนางก็ยอมแนบชิดเข้ามาแต่âดยดี
                                       ิ
                   ทว่าช่วเวลาถัดมาชิวตู่จ้งก็มีสติข้นมาเล็กน้อย นางส่ายศีรÉะคิด
                        ั
                                              ึ
            จะยืนให้มั่นคงด้วยตัวเอง พาให้เขาท�าสีหน้าไม่พอใจอีกครั้ง
                             ื
                   “ท่านยังมีเร่องใดอีกหรือไม่ ถ้าไม่มีแล้ว ทาง½ั›งพันธมิตรยุทธจักร
            ยังต้องการก�าลังคน ข้าอยากจะเข้าไปช่วย...”
                   “ข้ารู้ผ่านจิตแท้ของเสวียนซู่แล้วว่าหงหวนอยู่ที่ใด”
                   ค�าพูดกะทันหันของเขาท�าให้ชิวตู่จิ้งนิ่งเงียบไป
                                                             ั
                                       �
                   แก้วหูของนางรัวกระหน่า ถูกถ้อยค�าแต่ละพยางค์น้นกระแทกจน
                     ั
            เจ็บปวด ท้งยังคล้ายมีความอึดอัดไร้รูปร่างทับถมกันอยู่ในก้นบ้งของหัวใจ
                                                               ึ
                   ั
                         ี
            จนกระท่งล้นปร่มาถึงล�าคอ ท�าให้นางส�าลักจนหายใจยากล�าบาก อากาศ
            ทุกเศÉทุกเส้ยวท่ผ่านล�าคอเข้าสู่ปอดราวกับเปรอะเป„œอนด้วยเศÉâลหิต
                           ี
                       ี
            ก็ไม่ปาน
                   “...ท่านจะไปตามหานาง?”
                   “ข้าต้องไปตามหานางอยู่แล้ว ต้องหานางให้เจอให้ได้”
                                            ี
                                       ึ
                                       ้
                   นางกลับอยากหวเราะขนมาอกแล้ว ประหลาดย่งนัก นางขบคิด
                                                           ิ
                                 ั
                                                                          37
   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44