Page 44 - อ่านฟรี! BIRTHDAY ปลายทางของความฝัน
P. 44
RIKA ANZAI
ื
บอกด้วยนะ ยูริฮาระจึงคิดอย่างมีความสุขว่า ต้องเล่าเร่องทาคิโมโตะซังให้ฟงแล้วสิ ถึง
จะไม่ใช่คนที่เรียกว่าเพื่อนได้เลยก็เถอะ
เจอสึดะซังคร้งหน้ารายงานไปด้วยดีกว่าว่า ผมได้ไปกินอาหารกลางวันสุดวิเศษ
ั
�
ื
ี
กับคนท่ช่อทาคิโมโตะซังมาด้วยครับ แล้วปรึกษาต่อว่าควรจะให้อะไรตอบแทนน้าใจด ี
ั
ทาคิโมโตะคงไม่รับเงินแน่ๆ ดังน้นเขาอยากให้อะไรบางอย่างตอบแทนตอนไปเก็บเงิน
ครั้งหน้า
ั
ทุกเร่องราวเหล่าน้นช่างน่าดีใจ ระหว่างน่งมองเบอร์ของทาคิโมโตะในมือถือเขา
ั
ื
ได้ยินเสียงฝเท้าคน แล้วประตูก็เปดออก
“ขอบคุณมากนะคะ”
มีหญิงสาวอุ้มเด็กน้อยก�าลังหลับปุยเดินออกมา เธอหันหน้าไปทางประตูก่อน
โค้งท�าความเคารพ จากนั้นค่อยผงกศีรษะทักทายมาทางยูริฮาระแล้วเดินต่อไปยังลิฟต์
“ยูริฮาระซัง เชิญครับ”
ี
ี
คนท่โผล่หน้าออกมาจากในห้องเป็นคนของ ‘ห้องวิจัย’ ท่เขาเคยพบหน้ามา
หลายคร้ง ตอนเจอหน้ากันคร้งแรกเขาเผลอเรียกว่าคุณหมอไป แต่อีกฝ่ายกลับตอบอย่าง
ั
ั
เขินอาย “ผมยังเป็นนักศึกษาอยู่เลยครับ”
“ขออนุญาตครับ”
“สวัสดี เชิญเลย นั่งสิ”
ี
ฮิงาชิโอะเป็นคุณหมอท่าทางสุภาพ อายุประมาณรุ่นๆ ส่สิบ พวกเขาพบกันคร้ง ั
ั
ี
แรกตอนยูริฮาระเข้าสถาบันทางการแพทย์ตามท่ถูกระบุมา ตอนน้นยังดูภูมิฐานอยู่เลย
ี
แท้ๆ แต่ตอนน้กลับลงพุงเสียแล้ว ประกอบกับผมหยักศกขดม้วน ท�าให้ดูเหมือนท่าน
เทพอัสน ในนิทานภาพ ท่จริงบนโปสเตอร์ ‘จดหมายข่าวห้องวิจัยพัฒนาการ’ ท่แปะอยู่
ี
ี
ี
4
บนก�าแพง ตรง ‘เทศกาลเดือนกุมภาพันธ์’ ก็เป็นรูปฮิงาชิโอะใส่ชุดลายเสือดาว ก�าลัง
ิ
ั
ิ
ถูกเด็กๆ ปาถ่วไล่ ย่งดูย่งเหมือนเหลือเกิน พอหลุดหัวเราะออกไป เจ้าตัวก็บ่นพึมพ�า
5
41
