Page 47 - อ่านฟรี! ตื่นมาอีกทีก็รักคนนี้เข้าซะแล้ว! (เล่มเดียวจบ)
P. 47
KIRIE MAKOTO
แขนของมายูมิโอบอาซาฮิท่สะดุดล้มไว้ได้ราวกับเป็นเร่องธรรมชาติ อาซาฮ ิ
ื
ี
ได้แต่เอ่ยค�าขอโทษด้วยน�้าเสียงเศร้าซึมในสภาพที่มีแขนข้างหนึ่งโอบหน้าท้อง
“ขะ...ขอโทษ...”
“ฉันชินแล้วล่ะ ...แต่ก็รู้สึกว่านายล้มบ่อยกว่าชาวบ้านอยู่เหมือนกัน”
มายูมิตอบรับด้วยรอยยิ้มน้อยๆ ไม่ได้มีความประหลาดใจอะไร
ี
ั
จะว่าไปก็แปลก ท้งท่ตอนเดินส�ารวจรอบๆ โรงพยาบาลคนเดียวไม่เห็นสะดุด
็
่
้
่
้
อะไร หรือเปนเพราะอยูกับมายูมิแลวสบายใจดวยเหตุผลอะไรสักอยางเลยโซเซสะดุดลม
้
ิ
ี
หากเร่องพวกน้เกิดข้นก่อนท�า CT สแกนคงอดสงสัยไม่ได้แน่ๆ ว่าอาจเป็นอาการเร่มต้น
ื
ึ
ั
ของอัมพฤกษ์อัมพาตมากกว่าเลือดค่งในสมอง แต่ผลการตรวจยืนยันชัดเจนแล้วว่าใน
ึ
ึ
ี
สมองของอาซาฮิสะอาดเอ่ยมไม่มีอะไรผิดปกติ ซ่งในอีกแง่หน่งก็ท�าให้จัดการยากไปกัน
ใหญ่
ึ
ี
ไม่ว่าอย่างไรหากยังเอาแต่สร้างปัญหาอยู่อย่างน้จนโดนเกลียดข้นมาคงแย่แน่
ี
ั
ี
จากน้ไปต้องมีสติให้มากกว่าน้ อาซาฮิคิดเช่นน้นขณะเข้าห้องหลังเป็นอิสระจากอ้อมแขน
ของมายูมิแล้ว
“โอ้โฮ ร้อนชะมัด”
คงเพราะโถงทางเข้าอยู่ทางทิศเหนือจึงค่อนข้างเย็นสบาย เม่อเดินเข้ามาภายใน
ื
ห้องอากาศเลยอัดแน่นด้วยความอบอ้าว
ึ
ห้องน้เป็นห้องแบบสตูดิโอ ซ่งได้รับการเก็บกวาดอย่างเรียบร้อยเกินคาด ตรง
ี
8
ี
ี
พ้นท่ครัวมีเตาแก๊สถึงสองเตา สมกับเป็นห้องครัวของเราท่เป็นพ่อครัวจริงๆ อาซาฮิคิด
ื
ี
ึ
่
็
ู
ี
ั
ี
่
ี
ี
ื
อย่างดใจในความเป็นมออาชพทได้เหน แต่ขณะเดยวกนกร้สกเสยใจทตวเองความจา �
็
ั
ี
ี
่
เสอมเช่นกัน ถึงอย่างน้นการได้รู้ว่ามีห้องทตัวเองใช้ชีวิตอยู่คนเดียวก็เป็นหลักฐานอย่าง
ื
่
ั
8 ห้องท่ไม่มีประตูหรือก�าแพงก้นระหว่างห้องนอน ห้องน่งเล่น และห้องครัว ยกเว้นส่วนของห้องน้าและระเบียง
�
ั
ี
ั
45
