Page 43 - อ่านฟรี! ตื่นมาอีกทีก็รักคนนี้เข้าซะแล้ว! (เล่มเดียวจบ)
P. 43
KIRIE MAKOTO
ึ
ี
ี
ี
ในท�าเลท่ดีทีเดียว เพราะวิธีข้นรถบัสต่างกับท่บ้านเกิด อาซาฮิจึงก้าวลงจากรถบัสท่ปาย
ใกล้กับบ้านพักที่สุดด้วยความประทับใจมาก
ั
ส่งท่ปรากฏให้เห็นหลังเดินออกจากถนนหลักเล็กน้อย คืออะพาร์ตเมนต์สองช้น
ี
ิ
ซึ่งภายนอกตกแต่งอย่างประณีตด้วยอิฐสีส้ม
“นายอยู่ห้อง 101 ของที่นี่แหละ ถ้านับจากทางเดินเข้าไปก็ห้องในสุดเลย”
ทั้งสองคนเดินผ่านประตูเข้ามาอยู่บริเวณโถงทางเข้าของอะพาร์ตเมนต์
“...เอ๊ะ อะไรน่ะ?”
ตรงหน้าประตูห้องตัวเองมีบางอย่างที่ดูเหมือนคินาโกะโมจิ ละลายจนเหลวและ
7
่
ึ
ู
่
ิ
่
ิ
่
้
็
ู
้
้
ขนาดใหญราวหนงคนโอบนอนแผอย อาซาฮคอยๆ เดนเขาไปใกลดวยความอยากรกพบ
่
้
ี
ว่า...เป็นแมวสีน้าตาลแซมขาวตัวใหญ่ท่นอนอยู่บนพ้นคอนกรีตของโถงทางเดินเพ่อคลาย
ื
�
ื
ร้อน
็
ื
ู
ี
อาการปวดหวอ่อนๆ ท่ให้ความร้สึกเจบแปลบๆ เหมอนเวลาถูกดึงเส้นผมแล่น
ั
ึ
ื
�
ี
เข้าโจมตีอาซาฮิ เกิดอะไรกันเน่ย ขณะท่นึกสงสัย เจ้าแมวสีน้าตาลแซมขาวท่ต่นข้นมา
ี
ี
แล้วก็โก่งหลังขึ้นเหมือนภูเขา บิดขี้เกียจอย่างสบาย
“เมี้ยว”
มันมองข้นมาท่อาซาฮิพร้อมเสียงร้องน่ารักเกินขนาดตัวใหญ่โต หางยาวๆ ต้ง ั
ี
ึ
ตรงราวกับก�าลังต้อนรับอาซาฮิ
เป็นแมวจรหรือเปล่านะ อาซาฮิสงสัย เพราะแม้จะไม่มีปลอกคอแต่ขนมันก็ด ู
ี
สะอาดสะอ้านดี ส�าหรับอาซาฮิท่เล้ยงแมวอยู่บ้านเกิดแล้ว แมวเป็นส่งมีชีวิตท่สมควร
ี
ิ
ี
ได้รับความรักความเอ็นดูอย่างย่ง เขาจึงร้องทักไปอย่างพ่ายแพ้ “ว่าไงเจ้าตัวโต ท�าเสียง
ิ
ั
ึ
น่ารักเชียวนะแก” เจ้าแมวเอียงคอแล้วร้องตอบมาหน่งที จากน้นค่อยๆ เดินนวยนาด
7 โมจิโรยผงถั่วเหลือง เป็นขนมญี่ปุนชนิดหนึ่ง
41
