Page 46 - อ่านฟรี! ตื่นมาอีกทีก็รักคนนี้เข้าซะแล้ว! (เล่มเดียวจบ)
P. 46

่ ื           ี
                             ตนมาอีกทีก็รักคนน้เข้าซะแล้ว!

                              ี
          ผิดสินะ? ง้นลองจับแมวตัวน้ดูไหม? มันเช่องมากๆ ท่าทางจะชินกับการโดนลูบแล้วด้วย
                 ั
                                        ื
                                                                     ี
          มันต้องยอมให้นายลูบแน่ๆ แมวหน้าตาอวดดีแถมตัวใหญ่เต็มไม้เต็มมือแบบน้ฉันว่า
          ไม่แหลกหรอก แมวน่ะน่ารักนะ เหมือนกับเทวดานางฟาเลยล่ะ”
                “นั่นมันก็...ถูกของนาย ลองจับดูสักทีก็อาจจะดี”
                มายูมิพยักหน้าอย่างว่าง่าย ดวงตาฉายแววอ่อนโยนและผ่อนคลายลง ส่วน

                                                         ี
          ด้านอาซาฮิท่รู้ตัวว่าเป็นทาสแมวก็ก�าลังดีใจ เพราะท่าทางงานน้จะได้คนใกล้ตัวมาเป็น
                   ี
          ทาสแมวด้วยอีกคน
                                                       ั
                                                     ็
                            ู
                                ู
                                         ั
                                 ั
                                                                       ี
                                                                       ่
                                                                        ุ
                แต่คงเพราะมายมิอย่กบความกลวว่าจะท�าแมวเจบตวมานานหลายปี ในทสด
               ึ
          จึงเอ่ยข้นว่า “ฉันยังไม่ได้เตรียมใจมาจริงๆ เอาไว้คราวหน้านะ” และจ้องมองแมวอยู่เฉยๆ
          โดยปฏิเสธจะลูบตัวนุ่มๆ
                                    ี
                        �
                เจ้าแมวสีน้าตาลแซมขาวท่สุขสบายด้วยสัมผัสจากมืออาซาฮิลุกข้นยืนแล้วบิด
                                                                 ึ
                                                       �
          ข้เกียจอีกคร้ง จากน้นเข้ามาถูไถท่ขาอาซาฮิและมายูมิเป็นการล่าลาว่า ฉันพอใจแล้ว กลับ
                                  ี
          ี
                  ั
                        ั
          บ้านก่อนนะ มายูมิมองส่งเจ้าแมวจนกระท่งมันออกจากประตูอะพาร์ตเมนต์และลับสายตา
                                        ั
          ไปด้วยสีหน้าใจละลาย นับเป็นภาพที่น่ามองมากทีเดียว
                                          ี
                        ี
                เอาละ ทีน้ก็ถึงเวลากลับเข้าบ้านท่ไม่มีอยู่ในความทรงจ�าแล้วสินะ อาซาฮิคิด
          ขณะหยิบกุญแจจากกระเปาคาดหลังมาไขประตูเข้าห้อง ตรงโถงทางเข้ามีกระดาษบันทึก
                  ี
          บางอย่างท่ถูกสอดเข้ามาทางช่องรับหนังสือพิมพ์ตกอยู่ เป็นใบแจ้งผู้รับไม่อยู่ของบริการ
          จัดส่งพัสดุท่แม่บอกตอนแยกกัน ง้นเด๋ยวได้รับของแล้วค่อยบอกแม่แล้วกัน อาซาฮิก้ม
                   ี
                                   ั
                                      ี
          หยิบกระดาษข้นมาและต้งท่าจะเข้าสู่ตัวห้อง...แต่เพราะมัวคิดเร่องพัสดุเลยลืมถอดรองเท้า
                                                      ื
                    ึ
                           ั
          เสียสนิท อาซาฮิจึงชะงักกึกจนล้มคะม�า
                “เหวอ...”
                                                           ี
                               ี
                คร้งท่เท่าไรแล้วนะท่ล้มหน้าท่มแบบน้ เป็นเร่องแน่นอนท่อาซาฮิจะทบทวนใน
                                      ิ
                  ั
                    ี
                                                  ื
                                            ี
                                     ั
          ความซุ่มซ่ามของตัวเอง เพราะไม่รู้ก่คร้งแล้วท่ต้องให้แขนทรงพลังออกโรงมาพยุงตัวเองไว้
                                          ี
                                   ี
                                         44
   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50