Page 26 - อ่านฟรี! สตรีเช่นนี้หาใดเหมือน

สตรีเชนน้หำใดเหมือน
ี
24 สตร ีเช นน ี ้หำ ใดเหม ือน
นอนไม่ลง เลยตัดสินใจมาด้วยตนเองเสียเลย
แต่ไม่ว่าอย่างไรเขาก็หาหลัก°านในการปิดคดีไม่ได้จึงรู้สึกกลุ้มใจยิ่งนัก
ก�าลังจะเดินออกมาสูดอากาศด้านนอกก็พบกับนางเข้า

จุดมุ่งหมายอยู่ข้างหน้าแล้วแท้ๆ แต่เข้าไปไม่ได้ ท�าให้เสวียนหลิงเฟย
ั
รู้สึกกลัดกลุ้มอย่างย่ง อยากแอบเข้าไปแต่หนิงเย่ล่วขวางอยู่ตรงหน้า สุดท้าย
ิ
นางเลยได้แต่ยอมแพ้
ี
ยามท่นางจะเดินจากไปกลับเตะโดนของบางอย่างตรงเท้า นางก้มลงแล้ว
ั
เก็บมันข้นมา พบว่าเป็นปิ›นทองแดงหน้าตาธรรมดา ช่วขณะท่นางหยิบปิ›นข้นมา
ึ
ี
ึ
นยน์ตาคงามของเสวยนหลงเฟยปราก¯สประหลาด นยน์ตาสดาสนทในตอนแรก
ี
ู
่
ิ
�
ี
ั
ี
ิ
ั
ั
เปล่งประกายสีม่วงแวววาวอย่างรวดเร็ว พริบตาน้นมีภาพความทรงจ�ามหาศาล
ที่ไม่ใช่ของนางทะลักเข้ามาในสมอง
ในห้องหอ หญิงสาวสะสวยผู้หนึ่งมองบุรุษขี้อายตรงหน้าอย่างเขินอาย
ยื่นมือและความสุขชั่วชีวิตของตนเองวางลงในมือชายผู้นั้น
ื
ื
ึ
ั
ี
ภาพเปล่ยนไปเป็นหญิงผู้น้นเกล้าผมข้นเป็นมวย ต่นแต่เช้าตรู่ทุกวันเพ่อ
ั
ั
ออกไปขายเต้าหู้กับสามี ชีวิตของสามีภรรยาคู่น้แม้ไม่ม่งค่งแต่เป‚›ยมล้นไปด้วย
ี
ความสุข
เสวียนหลิงเฟยมองดูชีวิตหลังสมรสที่ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง จนกระทั่ง
�
วันหน่งหญิงสาวต่นแต่เช้าตรู่จัดเตรียมน้าสะอาดให้สามีล้างหน้าเช่นเคย แต่ใน
ื
ึ
ั
วันน้ท้งสองคนไม่ได้ออกไปด้วยกัน สามีของหญิงผู้น้นเหมือนจะออกเดินทางไกล
ี
ั
ทั้งสองคนบอกลากันที่หน้าประตูอย่างอาลัยอาวรณ์
�
ั
ั
หญิงผู้น้นปาดน้าตาแล้วก็ยังไม่ออกไปค้าขาย นางน่งค้นเมล็ดถ่วโดย
ั
ั
ล�าพัง ก�าลังจัดเตรียมเต้าหู้ท่จะขายในวันพรุ่งน้ ทว่าวันท่เงียบสงบเช่นน้กลับม ี
ี
ี
ี
ี
การเปลี่ยนแปลงอย่างพลิกฟ้าพลิกแผ่นดินในช่วงค�่าคืน
เสวียนหลิงเฟยหลับตาลง ร่างกายเซไปเล็กน้อยเกือบจะทรงตัวไม่อยู่
ื
“ระวัง” หนิงเย่ล่วเห็นนางทรงตัวไม่อยู่จึงรีบจับตัวนางไว้ แต่เม่อพลิกตัว
ั
มาแล้วสีหน้านางที่แดง½าดแต่แรกกลับขาวซีดยิ่งนัก เหมือนป†วยหนักอย่างนั้น
“แม่นาง เจ้าเป็นอันใดหรือไม่”