Page 27 - อ่านฟรี! สตรีเช่นนี้หาใดเหมือน
P. 27

หม่เอิน 25
                                                                   ี
                                                                   ี หม่เอิน
                                        ั
                                               ั
                                                                  ื
                  เขาเพียงชนนางอย่างไม่ได้ต้งใจเท่าน้น คงไม่บังเอิญท�าให้ผู้อ่นพังพาบ
           เช่นนี้กระมัง?
                  เสวียนหลิงเฟยส่ายศีรษะ พยายามทรงตัวให้อยู่ด้วยตนเอง จากนั้นถึง
           มอบปิ›นทองแดงในมือให้เขา “นี่เป็นของท่านหรือ”
                  เห็นปิ›นทองแดงในมือนาง หนิงเย่ล่วเพ่งรู้ตัวว่าตนท�าของของผู้ตายหล่น
                                                ิ
                                             ั
           เสียแล้ว เขารีบรับเอาไว้ “ขอบคุณมาก”
                  ก่อนจากไปเสวียนหลิงเฟยมองเขาด้วยสายตาลึกล�้า

                  หนิงเย่ลั่วโดนนางมองจนรู้สึกประหลาดใจ กระทั่งอยากจะไปหากระจก
           สักบานมาส่องดูว่าหมวกของตนเบี้ยว หรือว่าทานอาหารเช้าแล้วลืมเช็ด มีข้าว
           ติดอยู่บนหน้ากัน?

                  ในขณะที่เขาจะถาม เสวียนหลิงเฟยก็เอ่ยปากขึ้น “ท่านลองไปหาในจุด
           ที่มีบ่อน�้าทาง½˜›งตะวันตกสิ จะช่วยให้คดีของท่านคืบหน้าอย่างเหนือคาด”
                  สิ้นค�านางก็มองเขาอย่างลึกล�้าอีกครั้ง พูดให้ถูกคือมองผู้หญิงที่ผมเผ้า

                                                      ั
           ยุ่งเหยิง สีหน้าขาวซีดและเป‚›ยมไปด้วยความอา¦าตผู้น้น ถึงค่อยหันหลังเดินไป
                                                                       ี
                                       ี
                         ั
                  หนิงเย่ล่วทบทวนค�าพูดท่นางกล่าวไว้ รู้สึกเหม่อลอยเล็กน้อย “ท่ท่ม ี
                                                                        ี
           บ่อน�้าทาง½˜›งตะวันตก?”
                                                       ี
                                                          ี
                                           ิ
                  เขาคิดไม่ออกว่าเหตุใดนางถึงท้งค�าพูดท่ไม่มีท่มาท่ไปเช่นน้ไว้ ทอดตา
                                                  ี
                                                                 ี
                                          ่
                 ่
           มองแผนหลังอันบอบบางที่เริ่มจะเดินหางออกไปเรื่อยๆ ในสายลม เขาก้มหน้า
           มองปิ›นทองแดงในมือของตนแล้วครุ่นคิดอยู่พักใหญ่


                  “ปิดคดีแล้ว ปิดคดีแล้ว! จับผู้ร้ายคดีหญิงงามเต้าหู้ได้แล้ว!”
                                           ั
                  เสียงโหวกเหวกโวยวายดังก้องท่วเมืองเสวียนเยว่ ภัตตาคารร้านอาหาร
           ต่างๆ ล้วนพูดคุยเร่องคดีหญิงงามเต้าหู้ท่ยืดเย้อมานานนับเดือนและจับตัวผู้ร้าย
                           ื
                                                ื
                                            ี
           ได้อย่างยากล�าบาก
                  หญิงงามเต้าหู้ผู้น้ช่างน่าสงสารเหลือเกิน ปู†ย่า ตายาย บิดามารดาต่าง
                                ี
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32