Page 19 - อ่านฟรี SUZUMIYA HARUHI เล่ม 12 ตอน เซนส์สังหรณ์ของสึซึมิยะ ฮารุฮิ
P. 19
NAGARU TANIGAWA
ื
�
หลังโยนเหรียญท่ทอนมาจากเคร่องขายนาอัตโนมัติลงกล่องรับเงินทาบุญ (เห็น
�
ี
้
ี
ิ
ี
ั
ิ
ี
ื
อย่างน้ก็ทุ่มสุดตัวแล้วนะ) ส่นกระด่งอันเข่องๆ ท่ห้อยลงมา (เจ้ากระด่งน่มีไว้ทาไม ใช้
�
ิ
ึ
แทนกร่งหน้าบ้านเรอะ) ไหว้สอง ตบแปะสอง ไหว้หน่ง ตามมารยาทมาตรฐานสากลและ
ิ
�
อธิษฐานด้วยใบหน้าสงบเสง่ยม (ขอให้การกระทาของฮารุฮิอย่าทาให้พระเจ้ากร้วเลย)
ี
�
หลังเสี่ยงเซียมซีก็ต่างคนต่างออกรีแอ็กชันไม่เหมือนกัน (ระดับความโชคดีความโชคร้าย
ี
ก็ทาให้ผลลัพธ์ออกมาเป็นไปตามคาด) รอให้แผงลอยท่ต้งเรียงรายกันเบียดเสียดในพ้นท ่ ี
ั
�
ื
ุ
ั
้
ุ
ุ
่
ี
�
ิ
ั
คับแคบซาลง (ทาเอาต้องล้นทกครงทฮารฮิกินว่าจะทาให้กโมโนเลอะรึเปล่า) หางตาก็จบ
�
้
ภาพนางาโตะที่อยากเดินตะลอนๆ ไปอานปายในเขตศาลเจา (ดูเหมือนจะเขียนที่มาของ
่
้
ี
ื
ศาลเจ้ากับอธิบายเร่องราวของเทพท่บวงสรวง) ได้เฝ้ามองคุณอาซาฮินะท่เห็นแล้วน่า
ี
ิ
อมย้มทุกอากัปกิริยา (อากัปกิริยาของคุณอาซาฮินะ ถ้าให้ยกตัวอย่างเปรียบเทียบก็คง
ี
�
2
เหมือนผมย้อนเวลาไปยุคโคฟุง มันคงเป็นอย่างน้แน่ๆ เลยนะ) ระหว่างทาตามสโลแกน
‘ถ้ามาไหว้พระปีใหม่ก็ต้องดูให้หมดทุกอย่าง’ –
�
ผมจาไม่ได้เลยว่ามันเกิดข้นได้ยังไง อยู่ดีๆ ผมกับฮารุฮิก็พลัดหลงกับอีกสามคน
ึ
ที่เหลือ และในจังหวะที่แนบตัวกันนี้ก็ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องดีหรือร้าย
เอาเป็นว่าสายคีบรองเท้าแตะหูหนีบของฮารุฮิขาดก็แล้วกัน
“ให้ตายสิ ลางไม่ดีเอาซะเลย”
ผมบ่น ฮารุฮิท่กาลังพัลวันพันตูอยู่กับสายคีบรองเท้าเงยหน้าท่งดงามซ่งกาลัง
�
ึ
ี
�
ี
ขมวดคิ้วขึ้นมามอง
“จริงด้วยนะ อยากไปทวงเงินท�าบุญคืนเลย เทพของที่นี่นอนกลางวันอยู่รึไงนะ”
รู้สึกสบายใจที่ดูเหมือนว่าจะไม่ได้เคืองผม
“มาก้มลงตรงนี้มันเกะกะคนเดิน เอ้า จับมือฉันไว้”
�
ท่น่เป็นกลางเส้นทางสักการะ เพราะเป็นสถานท่สัญจรระหว่างผู้กาลังจะไป
ี
ี
ี
ี
ี
สักการะกับผู้ท่กลับมาจากการสักการะเสร็จ ผมท่ยืนอยู่กับฮารุฮิก็เป็นอะไรอ่นไม่ได้
ื
นอกจากสิ่งกีดขวางทางสัญจร
2 ยุคโคฟุง อยู่ในช่วง ค.ศ.250 - ค.ศ.538
17
