Page 13 - อ่านฟรี SUZUMIYA HARUHI เล่ม 12 ตอน เซนส์สังหรณ์ของสึซึมิยะ ฮารุฮิ
P. 13

NAGARU TANIGAWA



                                                                   ื
                                                  ุ
                “ถ้าไม่รังเกยจว่าเป็นของฉันจะให้ยืมก็ได้นะ!” คณเธอพดอย่างชิลๆ เหมอนเสนอ
                                                       ู
                        ี
                                                                      ื
                            ิ
          ให้เช่าถุงอุ่นแบบใช้แล้วท้ง ยังพูดเสริมอีกว่า “ไม่เป็นไรหรอก ไม่เป็นไร ยังไงก็รกตู้เส้อผ้า
          รอวันแห้งกรอบ ถึงพ่อจะชอบให้ใส่แต่ฉันไม่ชอบชุดที่เคลื่อนไหวล�าบากด้วย”
                                                                  ี
                “ฉันเองก็ไม่ชอบเหมือนกัน” ฮารุฮิเผยความในใจ “แต่การเก็บของท่ไม่ใช้เอาไว้
                            ั
          ก็น่าเสียดายด้วย เพราะง้นพวกเรามาใส่กันเถอะ ข้าวของจะได้ไม่กลายเป็นซึคุโมะงาม
                                                                         1
                                                                         ิ
          และมาเป็นเทพลงทัณฑ์ด้วย!”
                                 ื
                               ื
                หลังประกาศอย่างช่นม่นก็ชูมือตบแปะกับคุณซึรุยะว่า “เย่” “วู้ปี้” ช่างเป็นการ
           ื
                ี
          ส่อสารท่รู้ภาษากันแค่สองคนจริงๆ......คือแบบ จะเรียกว่าเพราะความกระตือรือร้นก็ไม่เชิง
                                               ี
                                             ั
                            ี
          แบบว่ามันมีบรรยากาศท่มีแต่คนนิสัยร่าเริงเท่าน้นท่เข้าใจได้ นอกจากการสรุปว่าอย่างน  ี ้
          มันก็เป็นอย่างอื่นไปไม่ได้อีกแล้ว
                ส่วนคุณอาซาฮินะก็ได้แต่ “เอ๊ะ” “อ้อ” กับ “ซึคุ......? เหรอ......?” อย่างตาม
          สถานการณ์ของทั้งสองคนไม่ทัน และนางาโตะ
                “......”
                                                                     ั
                ไม่ละสายตาจากหนังสือนิยายเล่มเล็กหนาปึกสุดๆ ปล่อยให้ผมหน้าส่นไหว
          ไปตามแรงของรถไฟ ส่วนน้องสาวของผมกับชามิเซนที่อยู่ในกรงแมวต่างก็หลับท่าเดียว
                                                            ี
                                             ื
                                                   ี
                ส่วนคุณซึรุยะทาตัวเหมือนผู้โดยสารเคร่องบินท่จะไปยุโรปเท่ยวเช้า เธอบอกว่า
                           �
                                                               ี
          ึ
          ข้นบ้านได้ตามใจชอบ ไปใส่ได้ตามใจชอบเลย จะบอกรายละเอียดกับคนท่บ้านเอาไว้ ช่าง
                                                              �
                    ื
                 �
                ี
                                     ิ
          เป็นคนท่ทาเร่องยากได้ด้วยใบหน้าย้มแย้มสบายๆ จริงๆ ฮารุฮิเองก็ทาตามเหมือนคน
          สะกดค�าว่าเกรงใจไม่เป็น ส่วนค่าตอบแทนที่จะให้คุณซึรุยะ เจ้าตัวบอกว่า
                “ขอแค่ภาพถ่ายทุกคนในชุดกิโมโนก็พอ เป็นอันใช้ได้แล้ว”
                “เรื่องกล้วยๆ!”
                                                                ้
                                 ่
                ฮารุฮิยกนิ้วโปงให้ ก็ไมไดเห็นอนาคตหรอก แล้วก็ไมไดเตี๊ยมกันดวย แต่ผมกับ
                                                       ่
                                   ้
                           ้
                                                        ้
          โคอิซึมิยักไหล่พร้อมกันในแอ็กชันเดียวกัน–
                พอผมร�าลึกจบ โคอิซึมิก็
          1  ซึคุโมะงามิ เป็นผีที่เกิดจากสิ่งของที่ไม่ใช้แล้ว

                                         11
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18