Page 9 - อ่านฟรี SUZUMIYA HARUHI เล่ม 12 ตอน เซนส์สังหรณ์ของสึซึมิยะ ฮารุฮิ
P. 9
นัมเบอร์สปริศนา
“เจ็ดแสนเจ็ดหมื่นห้าพันสองร้อยสี่สิบเก้า”
คาพูดน้นพ่นออกมาพร้อมกับลมหายใจขาวๆ ก่อนจะทะลุเข้าหูผมแล้วถูกลม
ั
�
หนาวพัดหายไปบนท้องฟ้าในทันที
แม้ว่าท้องฟ้าอันแจ่มใสจะแผ่สีฟ้าไพศาลแสบลูกตา แต่ไม่ว่าจะยังไงความหนาว
่
�
ก็ยังหนาวอยู่วันยังคา น่นเพราะวันน้เพ่งเป็นวันท่สามหลังจากเข้าปีใหม่มา กว่าซีกโลก
ิ
ี
ั
ี
เหนือจะเริ่มเข้าสู่การวอร์มอัปเพื่อเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิยังต้องใช้เวลาอีกหลายวัน
ถึงจะเงียบเดินสักพัก แต่ก็รู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายก�าลังรอการตอบสนองของผมจึงได้
เค้นจิตใจเอื้ออาทรที่มีอยู่น้อยนิดออกมา
“มันเป็นตัวเลขอะไรกันหา โคอิซึมิ หรือจะเป็นจ�านวนโมจิที่นายกินมาทั้งชีวิต”
“ใช่ที่ไหนล่ะครับ”
ชายหนุ่มที่เรียกตัวเองว่าหนุ่มเอสเปอร์ยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย
“ไม่ใช่ตัวเลขที่มีความหมายเป็นพิเศษหรอกครับ ก็แค่เป็นตัวเลขที่เพิ่งนึกขึ้นได้
เด๋ยวน้อย่างไม่มีเหตุผล–ไม่สิ ก็แค่ตัวเลขท่นึกข้นได้ ไม่ใช่แค่คุณครับ จะบอกว่าเป็น
ี
ี
ี
ึ
แถวตัวเลขที่ไร้ความหมายต่อมวลมนุษยชาติทุกคนยกเว้นผมก็ว่าได้”
ั
ี
ื
เล่นบ่นตัวเลขแบบน้นเข้าหูฉันมันก็เป็นการพูดท่เป็นเร่องเป็นราวเกินกว่าจะเป็น
�
คาบ่นลอยๆ แล้ว คาพูดลอยๆ ท่อยากบ่นให้ใครสักคนฟัง มันก็เหมือนเมลส่งตรงจาก
ี
�
แหล่งที่ไม่มีที่มานั่นแหละ ในเชิงความหมายที่ว่าสร้างความรบกวนให้กับผู้รับด้วยนะ
“เรื่องนั้นต้องขออภัย”
ั
�
ถ้าคิดอย่างน้นจริงก็อยากให้สานึกด้วยคาตอบไม่ใช่สานึกด้วยท่าที ไอ้ 770,000
�
�
น่มันตัวเลขอะไรกัน ต่อให้เป็นสิงหาคมเม่อปีท่แล้วก็ยังไม่ได้ยินตัวเลขท่มีจานวนหลักมาก
�
ี
ี
ี
ื
7
