Page 58 - อ่านฟรี! สลักใจเจ้าประติมากร
P. 58

สลักใจเจ้ำประติมำกรักใจเจ้ำประติมำกร
          56 สล

          ก็แค่ขมวดคิ้วสร้างรอยย่นให้ระหว่างคิ้วหนาของเขาเท่านั้น แต่หยดเหงื่อที่

          ผุดขึ้นบนใบหน้าและจังหวะการหายใจค่อยๆ แสดงให้เห็นว่าเขาก�าลังอดทนกับ
          ความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส

                เรื่องนี้เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่รู้สึกละอายใจ

                ดังนั้นแม้ว่าเขามีผู้ติดตามและเด็กรับใช้อยู่ แต่เรื่องสัพเพเหระต่างๆ
          ในค�่าคืนนี้ นอกจากการเข้าห้องสุขาและการล้างตัวแล้ว นางจะเป็นผู้รับผิดชอบ

          ทั้งหมด

                ส่วนผู้ติดตามที่อยู่ค้างคืนร่วมกับเขาอย่างชายร่างใหญ่วัยกลางคนที่ถูก
          เขาเรียกว่า ‘ลุงหยวน’ และเด็กหนุ่มใบหน้าเกลี้ยงเกลาไร้หนวดที่ชื่อว่า ‘ซวงชิง’

          นางก็ไม่รู้ว่าเขาก�าชับกับทั้งสองคนนั้นไว้ว่าอย่างไร แต่ตั้งแต่ท่านหมอมารักษา

          อาการ ใส่ยา และทานอาหารค�่า จนกระทั่งตอนนี้ที่เคี่ยวยาให้เขาดื่มส�าเร็จ เมื่อ
          ลุงหยวนเห็นนางปรากฏตัวก็ท�าเพียงพยักหน้าทักทายและอยู่เฝ้าที่บริเวณลาน

          กลางแจ้งข้างห้องรับแขกต่อไป แม้แต่คนที่ต้องอยู่ใกล้ชิดคอยรับใช้เขาอย่าง
          ซวงชิงก็ท�าเพียงนั่งยองอยู่หน้าประตูเท่านั้น มิได้แสดงท่าทางจะรับถาดยาจาก

          มือนางเลยแม้แต่น้อย

                จะอยู่ค้างแรมที่บ้านของนาง ต้องการให้นางปรนนิบัติรับใช้ นางยอมท�า
          ตามแต่โดยดี ขอเพียง...อย่าแตะต้องท่านพ่อของนาง

                แม้ได้ยินค�าบอกกล่าวจากนาง คนบนเตียงก็ยังนอนนิ่งพิงหัวเตียง เหมือน
          ว่าเขาไม่คิดที่จะรับยา

                แต่ซูหย่างเสียนก็มิได้ลังเล นางหย่อนตัวลงนั่งที่เก้าอี้รูปทรงกลองข้าง

          เตียงแล้วใช้ช้อนกระเบื้องตักของเหลวสีด�าขึ้นประชิดริมฝปากแดงสดของ
          ชายหนุ่ม

                “ยาต้องดื่มตอนยังร้อนถึงจะได้ผลดี ตอนนี้ยายังอุ่นก�าลังดี” นางงับ

          ริมฝปาก หลบหลีกสายตาเขาที่มองมา “...ข้ารู้ว่าท่านยงมีเรื่องจะสนทนา ข้าก็
   53   54   55   56   57   58   59   60   61   62