Page 58 - อ่านฟรี! สลักใจเจ้าประติมากร
P. 58
สลักใจเจ้ำประติมำกรักใจเจ้ำประติมำกร
56 สล
ก็แค่ขมวดคิ้วสร้างรอยย่นให้ระหว่างคิ้วหนาของเขาเท่านั้น แต่หยดเหงื่อที่
ผุดขึ้นบนใบหน้าและจังหวะการหายใจค่อยๆ แสดงให้เห็นว่าเขาก�าลังอดทนกับ
ความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส
เรื่องนี้เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่รู้สึกละอายใจ
ดังนั้นแม้ว่าเขามีผู้ติดตามและเด็กรับใช้อยู่ แต่เรื่องสัพเพเหระต่างๆ
ในค�่าคืนนี้ นอกจากการเข้าห้องสุขาและการล้างตัวแล้ว นางจะเป็นผู้รับผิดชอบ
ทั้งหมด
ส่วนผู้ติดตามที่อยู่ค้างคืนร่วมกับเขาอย่างชายร่างใหญ่วัยกลางคนที่ถูก
เขาเรียกว่า ‘ลุงหยวน’ และเด็กหนุ่มใบหน้าเกลี้ยงเกลาไร้หนวดที่ชื่อว่า ‘ซวงชิง’
นางก็ไม่รู้ว่าเขาก�าชับกับทั้งสองคนนั้นไว้ว่าอย่างไร แต่ตั้งแต่ท่านหมอมารักษา
อาการ ใส่ยา และทานอาหารค�่า จนกระทั่งตอนนี้ที่เคี่ยวยาให้เขาดื่มส�าเร็จ เมื่อ
ลุงหยวนเห็นนางปรากฏตัวก็ท�าเพียงพยักหน้าทักทายและอยู่เฝ้าที่บริเวณลาน
กลางแจ้งข้างห้องรับแขกต่อไป แม้แต่คนที่ต้องอยู่ใกล้ชิดคอยรับใช้เขาอย่าง
ซวงชิงก็ท�าเพียงนั่งยองอยู่หน้าประตูเท่านั้น มิได้แสดงท่าทางจะรับถาดยาจาก
มือนางเลยแม้แต่น้อย
จะอยู่ค้างแรมที่บ้านของนาง ต้องการให้นางปรนนิบัติรับใช้ นางยอมท�า
ตามแต่โดยดี ขอเพียง...อย่าแตะต้องท่านพ่อของนาง
แม้ได้ยินค�าบอกกล่าวจากนาง คนบนเตียงก็ยังนอนนิ่งพิงหัวเตียง เหมือน
ว่าเขาไม่คิดที่จะรับยา
แต่ซูหย่างเสียนก็มิได้ลังเล นางหย่อนตัวลงนั่งที่เก้าอี้รูปทรงกลองข้าง
เตียงแล้วใช้ช้อนกระเบื้องตักของเหลวสีด�าขึ้นประชิดริมฝปากแดงสดของ
ชายหนุ่ม
“ยาต้องดื่มตอนยังร้อนถึงจะได้ผลดี ตอนนี้ยายังอุ่นก�าลังดี” นางงับ
ริมฝปาก หลบหลีกสายตาเขาที่มองมา “...ข้ารู้ว่าท่านยงมีเรื่องจะสนทนา ข้าก็